Abstract:

Fransız aydınlarının neredeyse tamamına göre, 1789 Fransız İhtilali Fransa’da din ile ulus arasındaki bağı değişikliğe uğratmıştır. Fransız İhtilali’nden önce devlet, dini i’tizallere rıza göstermemiştir. Devlet resmi olarak Katolik idi ve onun bu karakteri Katolik olmayan birisinin vatandaş olarak sayılmasının mümkün olmaması anlamına geliyordu. Ancak 1789 İnsan Hakları Bildirgesi nin 10. maddesi “Hiç kimse, dini nitelikte de olsa düşüncelerinden dolayı cezalandırılamaz” hükmünü vazedince Kurucu Meclis yeni bir “ulus” anlayışı benimsemiştir. Artık ulus, dini bir yapı tarafından tanımlanmayan, salt egemen siyasi bir teşekkül olarak nitelendirilmiştir (3. Madde) Bunun sonucunda da Protestanlar ve Yahudiler Fransız olmuş ve bütün herkes kanun kapsamında eşit hale gelmiştir.

Keywords: