Görüntüleme
34
İndirme
3
Yargı alanında Hanefî fıkhının uygulama alanı bulduğu Osmanlı Devleti, Batı etkisiyle birlikte bu alandaki birikimini kanunlaştırmaya başlamıştır. Böylece yeni birtakım kavramlar ve teknik konular da Osmanlı hukuk diline girmiştir. Bunlardan bir tanesi içtimadır. Birden fazla suçun tek bir kişide toplanmasını ifade eden bu terim, Hanefî fıkhındaki tedâhül kavramına yakın bir anlam ifade etmektedir. Fakat her iki hukuk sisteminin konuyu ele alışında farklılıklar vardır. Tanzimat Dönemi’nde yaşanan kanunlaştırma faaliyetlerinde genel olarak Hanefî fıkhına bağlı kalınmaya çalışılmışsa da içtima gibi bazı teknik konularda fıkhî birikim göz ardı edilmiştir. Bu durum dönemin yargı uygulamasında da görülmektedir. Döneme ait dava kayıtlarına ulaşmada ise 1286/1869 yılında toplumu bilgilendirerek örneklik teşkil etmesi için yayımlanan Vakâyi-i Zabtiyye gazetesi önemli bir kaynaktır. Çalışmada gazetenin yayımlandığı dönemde yürürlükte olan 1274/1858 tarihli Ceza Kanunnâmesi, dava kayıtları ve günümüz Türk pozitif hukuku üzerinden içtima sistemi karşılaştırmalı olarak ele alınacaktır. Konunun sınırlandırılması için de içtima sistemi sadece hakaret suçlarıyla ilgili dava kayıtları üzerinden incelenecektir.
The Ottoman State, where the Hanefî fıkh found the area of application in the field of justice, began to legalize its accumulation in this area with the Western influence. Thus, a number of new concepts and technical subjects have also entered the Ottoman language of law. One of them is drunk. This term, which refers to the aggregation of multiple crimes in one person, means a meaning close to the concept of treatment in the Hanefî fiction. However, there are differences in the treatment of both legal systems. In the legislation activities in the Tanzimat Period were attempted to remain connected to the Hanefî fikhah in general, but in some technical matters, such as intima, the fikhah accumulation was ignored. This is also seen in the judgment of the time. In reaching the case records of the period, the Vakâyi-i Zabtiyye newspaper, which was published in 1286/1869, was an important source to inform the public and make the example. In the study, the Criminal Code of 1274/1858, which was in force during the period of the newspaper's publication, will be discussed comparatively through the case records and the current Turkish positive law. In order to limit the matter, the internal system will only be examined through the case records related to offensive crimes.
Under western influence, the Ottoman Empire began the practice of accumulation of legislation in its judicial system. Thus, certain new concepts and technical issues, such as the aggregation of offences (ijtima), were coined in Ottoman legal jargon. This concept, which attributes more than one crime to an individual, has similar meaning to tadahul in Hanafi fiqh. However, there is a major difference between the two legal systems. Although the Ottoman judicial system generally tried to abide by Hanafi fiqh in its legislative activities during the Tanzimat period, it deviated from the fiqh system on some technical issues. To clearly consider this situation in practice, it is necessary to look at the court records of the period. Vakâyi-i Zabtiyye newspaper, which was in publication from 1286 to 1869, is an important source, as it contains court records of the period. In this study, the aggregation system in the Ottoman Criminal Code, dated 1274– 1858, which was in force at the time the newspaper was published, will be analysed. It will be compared with the case records under current Turkish positive law. The scope of the study is limited to the aggregation of offences through case records related to insult crime.
Alan : İlahiyat
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
