ASOS INDEKS
Görüntüleme
12
1960’lı yıllardan itibaren Avrupa’ya iş gücü ihtiyacı nedeniyle göçen Türk vatandaşları, artık dördüncü nesille bu topraklarda varlığını sürdürmekte ve Türk nüfusu Avrupa’da büyümeye devam etmektedir. İki dil ve kültür içinde yetişen bu nesiller, eğitim hayatlarına Avrupa ülkelerinde devam etmekte, bu ülkelerde çalışmakta ve buralarda yuvalarını kurmaktadırlar. Bu bağlamda dilsel ve kültürel çeşitlilik nedeniyle uyum, kimlik olgusu, iki dillilik gibi kavramlar ile karşılaşılmaktadır. Bu çalışmada, Fransa’da doğup büyüyen ve yaşları 16-35 arasında değişen üçüncü nesilden 19 gencin Fransız toplumuna uyumu, kimlik algıları ve dil tercihleri ele alınmaktadır. Bu kapsamda araştırma, nitel bir çalışma olup araştırmada veri toplama aracı olarak görüşme tekniği kullanılmıştır. Görüşmeler neticesinde üçüncü nesil gençler, Fransa’da doğdukları, eğitim aldıkları ve çalıştıkları için uyum sorunu yaşamamaktadırlar. Kendini çift kültüre ait hissedenler ile sadece Türk kültürüne bağlı olduğunu söyleyenler eşit orandadır. Kendilerini genellikle etnik kimliklerine göre tanımlayan gençler dışında, hem etnik kimliğe hem de ulusal kimliğe vurgu yapanların sayısı da oldukça fazladır. Dil kullanımı boyutunda ise eğitim ve sosyal çevreleri nedeniyle gençler Fransızcayı daha çok kullanmakta aile içinde ise her iki dil de ağırlıklı olarak iletişim dili olarak tercih edilmektedir. Gençler tarafından Türkçenin ve Türk kültürünün gelecek nesillere aktarılabileceği bunun için özellikle aile eğitiminin ve çevre etkisinin, kültür, örf ve adetlerin öğretilmesinin önemli olduğu düşünülmektedir.
Turkish citizens, who have immigrated to Europe since the 1960s due to the need for labor, now continue to exist in these lands with the fourth generation and Turkish population continues to grow in Europe. These generations, who grow up in two languages and cultures, continue their education in European countries, work in these countries and establish their homes there. In this context, concepts such as integration, identity, bilingualism are encountered due to linguistic and cultural diversity. In this study, the adaptation to French society, identity perceptions and language preferences of 19 third-generation young people born and raised in France and aged between 16-35 are discussed. In this context, the research is a qualitative study and interview technique was used as a data collection tool in the research. As a result of the interviews, the third generation young people do not experience adaptation problems because they were born, educated and worked in France. Those who feel that they belong to a bicultural identity and those who say that they belong only to the Turkish culture are equal. Apart from the young people who generally define themselves according to their ethnic identities, the number of those who emphasize both ethnic and national identity is quite high. In terms of language use, young people use French more because of their education and social environment. In the family, both languages are mostly preferred as the language of communication. The vast majority of third-generation youth believe that Turkish and Turkish culture can be transferred to future generations. In this context, they think that the education in family, environmental effect, teaching of culture, customs and traditions are especially important. Turkish and Turkish culture can be transferred to future generations by young people. In this context, it is thought that the education in family, environmental effect, teaching of culture, customs and traditions are especially important.
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
