Özet:

Bu çalışma on dokuzuncu yüzyıl Amerikan şairi Walt Whitman’ın Çimen Yaprakları [Leaves of Grass] adlı eserinin “Benliğimin Şarkısı” [Song of Myself] adlı şiirini, 1855 yılı özgün basım metni üzerinden, bir yüksek edebiyat eseri olarak, alanın önde gelen edebiyatçı ve eleştirmenlerinin bakışından değerlendirir. Bununla beraber, on dokuzuncu yüzyılda Whitman’ın görmek istediği Amerika ile, günümüz Amerika’sının ırkçı söylemi aynı şiir üzerinden karşılaştırmalı olarak incelenir: Bu amaçla, Whitman’ın anısına gerçekleştirilen Amerikan PBS Televizyonu News Hour, 2014 ve 2017 yapımı iki adet popüler program kaydı, güncel ırk söylemleri kapsamında değerlendirilir. Bu iki kayıttan ilki, Whitman’ın “Benliğimin Şarkısı” adlı şiirini, 1855 yılı özgün basım metninin yüz yıllık makinalarda yeniden elde basım sürecini ele alır (PBS NewsHour, 2014). PBS NewsHour tarafından 2017 yılında tanıtılan diğer kayıt ise, Jennifer Crandall adlı yapımcının Whitman, Alabama adlı 52 bölüm olarak tasarlanan belgesel serisidir (Crandall, 2020b). Bu belgesel, Whitman’ın yaşamış olduğu yüzyıl içerisinde idealleştirmiş olduğu Amerika ve Amerikalı imgesinin “Benliğimin Şarkısı” şiiri aracılığı ile günümüz güneyli, beyaz ve Afrikalı-Amerika’lıların, güncel yaşantılarında tecrübe edilişini konu alır. Ne var ki, her iki program kaydının içeriğindeki içtenlik ve tarihi anlamda edebiyat büyüğüne sahip çıkma, onu anma gayreti, program başlıkları aracılığıyla tanıtımlarındaki ironik ırkçı ifadelerle çelişir durumdadır. Dolayısıyla bu çalışma, Walt Whitman’ın “Benliğimin Şarkısı” adlı şiiri ile idealize edilmiş olan, on dokuzuncu yüzyıl Amerika’sını karşılaştırarak, günümüzün ırksal bilinci kapsamında edebiyata ve tarihe sahip çıkmanın ikilemlerini aktarır.

Anahtar Kelimeler: