Abstract:

Bu çalışmada, öğretmen adaylarının çocuk istismar ve ihmaline ilişkin bilgi düzeyleri ile cinsel istismarı bildirmeye yönelik tutumlarının incelenmesi hedeflenmiştir. İlişkisel tarama modeline dayalı olarak yapılan bu çalışma, 2017-2018 eğitim-öğretim yılında Trakya Üniversitesi ve Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi (Van YYÜ) Eğitim Fakültelerinde pedagojik formasyon eğitimi alan toplam 515 öğretmen adayı ile yürütülmüştür. Araştırmanın verileri, Öğretmenler için “Çocuk İstismarı ve İhmali Bilgi Düzeyini Tespit Etme Anketi”, Çocuğa Yönelik Cinsel İstismar Tutum Ölçeği ve “Kişisel Bilgi Formu” aracılığıyla toplanmıştır. Analizlerde; betimsel istatistikler, bağımsız gruplar t-testi, tek yönlü varyans analizi ve Pearson korelasyon analizi teknikleri kullanılmıştır. Elde edilen bulgulara göre, öğretmen adaylarının %87.5’inin çocuk istismarı ve ihmali konusunda bir eğitim almadığı, ihmal ve istismarda risk tanıma ve çocukların davranışsal belirtileri ile ilgili boyutlarda en yüksek ortalamalara sahip oldukları, Van YYÜ’deki öğretmen adaylarının Trakya Üniversitesi’ndeki öğretmen adaylarına oranla, çocuk istismarı ve ihmali konusundaki bilgi düzeylerinin daha az olduğu, Trakya Üniversitesi’ndeki öğretmen adaylarının ise Van YYÜ’deki öğretmen adaylarına oranla istismara ilişkin çocuğun gösterebileceği davranışsal belirtiler konusunda daha fazla bilgi sahibi oldukları bulgusuna ulaşılmıştır. Öğretmen adaylarının cinsel istismarı bildirmeye yönelik tutumlarının düşük düzeyde olduğu, ancak bilgi düzeyleri arttıkça güvenlerinin arttığı ve çocuğa yönelik cinsel istismarı bildirmeye yönelik negatif tutumlarının azaldığı tespit edilmiştir. Araştırmadan elde edilen bulgular ilgili alanyazın çerçevesinde tartışılarak öneriler sunulmuştur.

Keywords: