Divan şiirinin son dönem şairleri arasında yer alan Harputlu Rahmî’nin divanı ve Esbiyenâme adlı 67 beyitlik bir mesnevisi bulunmaktadır. Esbiyenâme’de şair, bir kış mevsiminde sıska bir atın sırtında yaptığı çetin yolculuğu dile getirir. Yaşlı, zayıf ve çelimsiz atından dolayı arkadaşlarından ayrı kalan şair, bineğinin kendisine yük olduğunu, bin bir güçlükle yolu aştığını, köyüne vardığında ise dostlarının tamamının göçüp gittiğini mizahi ve hikemi bir üslupla dile getirir. Şair, “yol, yolculuk, sıkıntı ve ayrılık” göstergeleri ile yol metaforu bağlamında dünyanın kötülüğünü, geçiciliğini hikemî bir üslupla ortaya koymaya çalışır. Bu çalışmada Esbiyenâme’nin muhtevası ile dil ve üslup özellikleri üzerinde durulacaktır.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Ulusal
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|