Görüntüleme
13
İndirme
4
Amaç: Temporomandibular disfonksiyon ve bruksizm yaygın problemlerdir Akademisyenler aşırı iş yükü ve psikolojik stres nedeniyle temporomandibuler disfonksiyonla ilişkili olabilecek fiziksel ve duygusal risk faktörlerine sahiptirler. Bu çalışmanın amacı, akademisyenlerde temporomandibuler disfonksiyon ve bruksizmin duygusal ve fiziksel belirleyicilerini ortaya koymaktır. Yöntem: Çalışmaya yükseköğretim kurumlarında görev yapan ortalama yaşları 35,31 ± 9,20 yıl olan 296 (217 kadın, 79 erkek) akademisyen dahil edildi. Katılımcıların günlük bilgisayar kullanım saatleri sorgulandı. Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketi Kısa Formu (UFAA), Beck Depresyon Envanteri (BDE), Boyun Özür İndeksi (BÖİ) ve Fonseca Anamnestik İndeksi (FAİ) çevrimiçi anketlerle uygulanmıştır. Sonuçlar: Katılımcıların %92,9'unun fiziksel olarak inaktif veya minimal aktif olduğu, % 36'sının depresif semptomlar gösterdiği, % 69,2'sinin boyun özürlülüğü olduğu, % 24'ünün orta-şiddetli temporomandibuler disfonksiyonu ve % 44'ünün bruksizmi olduğu görüldü. Bruksizmi olanlarda, olmayanlara göre daha yüksek BDE (p<0.05) ve FAİ (p<0.001) düzeyleri bulundu. FAİ ve BDE (r = 0.316, p <0.001), FAİ ve BÖI (r = 0.526, p <0.001), BDE ve NDI (r = 0.527, p <0.001) arasında anlamlı pozitif korelasyon vardı. Bruksizm varlığı (β = 0.361, p <0.001) ve daha yüksek BÖİ (β = 0.442, p <0.001) bağımsız olarak daha yüksek FAİ skoru ile ilişkiliydi. Günlük bilgisayar kullanım zamanı, UFAA ve BDE, FAİ skoru ile anlamlı derecede ilişkili değildi (p> 0.05). Tartışma: Akademisyenlerdeki temporomandibular eklem disfonksiyonunun anahtar faktörleri, boyun özür durumu ve bruksizm gibi fiziksel parametreler gibi görünmektedir. Bununla birlikte, psikolojik belirtiler ve fiziksel aktivite düzeyi, temporomandibular disfonksiyonun bağımsız belirleyicileri olarak bulunmamıştır.
Purpose: Temporomandibular dysfunction and bruxism are common problems. Academicians have physical and emotional risk factors that may be associated with temporomandibular dysfunction due to excessive workload and psychological stress. The aim of this study was to reveal the emotional and physical determinants of temporomandibular dysfunction and bruxism in academicians. Methods: Two hundred and ninety-six (217 female and 79 male) academicians working in higher education institutions with a mean age of 35.31 ± 9.20 years, were included in the study. Daily computer time of the participants was questioned. International Physical Activity Questionnaire Short Form (IPAQ), Beck Depression Inventory (BDI), Neck Disability Index (NDI), and Fonseca Anamnestic Index was applied via online surveys. Results: It was demonstrated that 92.9% of the participants were physically inactive or minimal active, 36% showed depressive symptoms, 69.2% had neck disability, 24 % had and moderate-severe temporomandibular dysfunction symptoms, and 44% had bruxism. Bruxers found to have higher BDI (p<0.05) and FAI (p<0.001) levels compared to non-bruxers. Significant positive correlations between FAI and BDI (r=0.316, p<0.001), FAI and NDI (r=0.526, p<0.001), BDI and NDI (r=0.527, p<0.001) was found. Presence of bruxism (β=0.361, p<0.001) and greater NDI (β=0.442, p<0.001) were each uniquely associated with greater FAI score. Daily computer time, IPAQ, and BDI were not associated with FAI score (p>0.05). Conclusion: Key factors of temporomandibular joint dysfunction appear to be physical parameters such as neck disability and bruxism in academics. However, psychological symptoms and physical activity level do not seem to be independent determinants of temporomandibular dysfunction.
Alan : Sağlık Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
