Türk insanının yüzlerce yıllık kültürel birikiminin kodlarını bünyesinde barındıran Türk halk müziği, yaşama, doğaya, insana dair duyguları türküler aracılığıyla geçmişten günümüze aktaran bir hazinedir. Türk dilinin en işlek yapılarından olan birleşik fiiller, dilin kullanıldığı tüm alanlarda varlığını göstermektedir. Türk halk müziği literatürü de bu alanlardan bir tanesi durumundadır. Türk halk müziği terminolojisine dâhil olmuş birleşik fiiller üzerinde bir kök sıklığı incelemesi yapmak düşüncesi ile hazırlanan bu çalışma sayesinde, ilgili literatürün söz varlığı da bir yönüyle ortaya konacaktır. Türk dilinin birleşik fiil oluşturma yöntemlerinden biri, isim + yardımcı/esas fiil yapısını kullanmaktır. Çalışmanın malzemesinin sınırlanması maksadıyla sadece bu yapı ile kurulmuş birleşik fiiller incelemeye konu edilmiştir. Türk halk müziği terminolojisinin belirlenmesi aşamasında ise Melih Duygulu tarafından hazırlanmış olan Türk Halk Müziği Sözlüğü esas alınmıştır. Sözlük’e dâhil olan isim + yardımcı/esas fiil yapısıyla kurulmuş birleşik fiiller kısa tanımlamalarıyla verilmiş, arkasından tanıtılan malzeme üzerinde bir kök sıklığı incelemesi yapılmıştır. Çalışmanın değerlendirme bölümünde kök sıklığı bakımından öne çıkan unsurlar üzerinden Türk halk müziği terminolojisinin sıklık derecesi en yüksek yapıları tanıtılmıştır. Çalışmanın ekler bölümünde ise incelemeye alınan tüm birleşik fiillerin ve iki defadan fazla kullanılan köklerin listeleri çıkarılmıştır. Bu incelemenin verileri sonucunda ve Türk halk müziği sahasının Türkoloji araştırmaları için elverişli yapısı sayesinde, öne çıkan, sıklık derecesi en yüksek isim ve fiil unsurları ile ilgili yorumlamalara varılabilecektir.
Türk insanının yüzlerce yıllık kültürel birikiminin kodlarını bünyesinde barındıran Türk halk müziği, yaşama, doğaya, insana dair duyguları türküler aracılığıyla geçmişten günümüze aktaran bir hazinedir. Türk dilinin en işlek yapılarından olan birleşik fiiller, dilin kullanıldığı tüm alanlarda varlığını göstermektedir. Türk halk müziği literatürü de bu alanlardan bir tanesi durumundadır. Türk halk müziği terminolojisine dâhil olmuş birleşik fiiller üzerinde bir kök sıklığı incelemesi yapmak düşüncesi ile hazırlanan bu çalışma sayesinde, ilgili literatürün söz varlığı da bir yönüyle ortaya konacaktır. Türk dilinin birleşik fiil oluşturma yöntemlerinden biri, isim + yardımcı/esas fiil yapısını kullanmaktır. Çalışmanın malzemesinin sınırlanması maksadıyla sadece bu yapı ile kurulmuş birleşik fiiller incelemeye konu edilmiştir. Türk halk müziği terminolojisinin belirlenmesi aşamasında ise Melih Duygulu tarafından hazırlanmış olan Türk Halk Müziği Sözlüğü esas alınmıştır. Sözlük’e dâhil olan isim + yardımcı/esas fiil yapısıyla kurulmuş birleşik fiiller kısa tanımlamalarıyla verilmiş, arkasından tanıtılan malzeme üzerinde bir kök sıklığı incelemesi yapılmıştır. Çalışmanın değerlendirme bölümünde kök sıklığı bakımından öne çıkan unsurlar üzerinden Türk halk müziği terminolojisinin sıklık derecesi en yüksek yapıları tanıtılmıştır. Çalışmanın ekler bölümünde ise incelemeye alınan tüm birleşik fiillerin ve iki defadan fazla kullanılan köklerin listeleri çıkarılmıştır. Bu incelemenin verileri sonucunda ve Türk halk müziği sahasının Türkoloji araştırmaları için elverişli yapısı sayesinde, öne çıkan, sıklık derecesi en yüksek isim ve fiil unsurları ile ilgili yorumlamalara varılabilecektir.
Turkish folk music, which contains the codes of the hundreds of years of cultural accumulation of the Turkish people, is a treasure that transmits the feelings of life, nature, and humanity through the Turkish people from the past to the present day. The unified facts, which are one of the most functional structures of the Turkish language, show its existence in all areas in which the language is used. Turkish folk music literature is one of these fields. Through this study prepared with the idea to do a root frequency study on the united facts included in the Turkish folk music terminology, the existence of the word of the relevant literature will also be revealed in a way. One of the methods of unified real creation of the Turkish language is to use the name + assistant / basic real structure. For the purpose of limiting the material of the study, only the joint facts established with this structure were subject to examination. At the stage of the determination of the Turkish folk music terminology, the Turkish folk music dictionary was based on the preparation by Melih Duygulu. The name included in the dictionary + assistence / basic real structure established joint facts given with short definitions, a root frequency examination on the material presented behind it has been done. In the evaluation section of the study, the highest frequency structures of the Turkish folk music terminology were introduced through the elements that stand out in terms of root frequency. In the additional section of the study, the lists of all the joint facts and roots used more than twice were drawn out. As a result of the data of this study and thanks to the convenient structure for the Turkological research of the Turkish folk music field, the highest frequency will be able to
Alan : Eğitim Bilimleri; Filoloji
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|