ASOS INDEKS
Views
1
Kentsel kolektif bellek tarih boyunca süregelen yaşanmışlıkların ve bu yaşanmışlıkların kodlandığı mekânların birlikte bulunduğu bir olguya işaret etmektedir. Farklı toplumsal ve zamansal bağlamlara göre şekil alan çok katmanlı kent belleği kent mekânlarının değişimiyle birlikte kesintiye uğramaktadır. Kentsel amnezi olarak tanımlanan bellek yitimi nostaljik bir özlemin ötesinde kolektif kimliklerin, kültürel değerlerin ve bedensel pratiklerle ortaya çıkan kolektif deneyimlerin kaybı anlamına gelmektedir. Kaybolan kent belleğinin yeniden inşasına yönelik geliştirilen güncel anlayışlar ve uygulamalar kolektif bellekteki çeşitliliği göz ardı etmekle birlikte mutlak bir zaman ve mekân anlayışını da topluma dayatmaktadır. İktidar sahipleri ve baskın toplumsal gruplar kent mekânlarına kendi amaçlarına ve ideolojik söylemlerine göre yeni anlamlar yüklemektedirler. Bu çalışma kentin kolektif belleğinde yer edinen mekânları önceden verili bir değer olarak incelemek yerine mekânsal belleğin oluşumuna bir süreç olarak yaklaşan teorik bir duruş sergilemektedir. Araştırma kapsamında Kahramanmaraş tarihi yerleşim bölgesinin mekânsal belleğini anlamaya yönelik anlatısal ve çok sesli bir yaklaşım kullanılmıştır. Osmanlı’nın son dönemlerinden 1980’li yıllara kadar Kahramanmaraş’ı anlatan öyküler, seyahatnameler, ulusal ve yerel basında çıkan haberler arasından seçilen mekânsal anlatılar kolektif belleğin çeşitliliğini ve mekanın değişen anlamlarını yansıtmaktadırlar. Farklı deneyimler üstünden mekanı anlamak o yerin hafızasında biriktirdiği farklı sesleri duymamıza olanak tanımakta ve kentin zamanla unutulan tarihini açığa çıkararak geçmişle kurduğumuz ilişkinin de yeniden üretilmesini sağlamaktadır.
Urban collective memory points to a phenomenon where experiences throughout history and the spaces where these experiences are coded coexist. Multi-layered urban memory, which are shaped according to different social and temporal contexts, is interrupted with the change of urban spaces. Loss of memory, defined as urban amnesia, means the loss of collective identities, cultural values and collective experiences that emerge through bodily practices far beyond nostalgic longing. Current understandings and practices developed for the reconstruction of the lost urban memory ignore diversity in collective memory and impose an absolute understanding of time and space on the society as well. Power holders and dominant social groups assign new meanings to urban spaces according to their own purposes and ideological discourses. This study exhibits a theoretical stance that approaches the formation of spatial memory as a process, rather than examining the spaces that have a place in the collective memory of the city as a pre-given value. Within the scope of the research, a narrative and polyphonic approach was used to understand the spatial memory of the historical settlement areas of Kahramanmaraş. Spatial narratives selected from the stories, travelogues, and news published in national and local press about Kahramanmaraş from the late Ottoman periods to 1980s reflect the diversity of collective memory and the changing meanings of the place. Understanding the place through different experiences allows us to hear the different sounds that such place has accumulated in its memory, and enables reproduction of our relationship with the past by revealing the discourse of the city that has been forgotten over time.
Article Detail 
Similar Articles
Download PDF
Journal Information
Listen Paper
Cite
Print This Page
Share
Mendeley
