Atıf Sayısı
1
Görüntüleme
97
İndirme
13
Sesli Dinleme
1
Bu çalışma, son yıllarda muazzam düzeyde artan göç dalgalarıyla ve göçmenlik talepleriyle yaşanan insanlık krizine yönelik üretilen felsefi argümanları değerlendirmekte ve eksiklerini sergilemektedir. Felsefecilerden Carens, Kukathas, Wilcox ve Blake gibi bazıları sınırların zor durumdaki göçmenlerin tamamına açılması gerektiğini savunurken Miller, Wellman, Rawls, Kymlicka ve Walzer gibi diğer düşünürler, devletlerin de hakları olduğunu ve dilediğinde sınırlarını dilediği göçmenlere veya mültecilere kapatabileceğini savunurlar. Pogge ve Wellman, yoksul, siyasi baskı altında ve/veya savaş koşullarında yaşayan insanlara sınırların dışında yardım etme ödevini gerekçelendirirler. Esasen liberal eşitlikçi adalet kuramcılarının çoğu, göç konusunda koşulsuz şartsız sınırların açılması tezini savunamamaktadırlar zira göç olgusu ulusal düzeyde adaletin nasıl dağıtılacağından çok daha çetrefilli bir konudur. Bu çalışmada, sınırların göçmenlere açılması, sınır kontrolünün devletin hakkı olduğu ve sınırların dışındaki tahakkümün engellenmesi olarak adlandırılabilecek yaklaşımların argümanları değerlendirilerek sınırların açılması talebinin hem göçmenler hem de mevcut vatandaşlar açısından pek çok olası tehlikeyi (aracı mafyatik sektörlerin doğması ve beslenmesi, güvenlik tehdidi, açlık, yoksulluk, işsizlik, kamusal yaşama aktif katılamama vb.) göz ardı ettiğini vurgulanmaktadır. Öte yandan, sınırların göçmenlere kapatılması yaklaşımı ise, göç edilmek istenilen ülkelerin savaşlardaki ve küresel yoksulluktaki payını görmezden gelerek, mültecilerin ve göçmenlerin yaşam hakkını hiçe sayar. Sınırların açılmaması gerektiğini savunanlardan Wellman ve Pogge tahakküm olgusuna dikkat çekerek, sınırların dışındakilere maddi ve teknik yardım sağlayarak ve askeri müdahaleyle tahakkümün önlenmesi gerektiğini savunurlar. Bu çalışmada, tahakküm altındaki ve özellikle ölüm kalım savaşı veren insanlara karşı ahlaki olarak yükümlü olduğumuz ama bu ahlaki yükümlülüğün içeriğinin ve kapsamının sınırların iki tarafındaki tahakküm ilişkilerini göz önünde bulundurarak belirlenmesi gerektiği ortaya konulmaktadır. Göç olgusu ve göçmenlerin maruz kaldıkları tahakküm ve temel insan hakları ihlalleri, bir tarafta egemen devletlerin hakları diğer tarafta mültecilerin veya göçmenlerin yaşama hakkı ikileminden farklı bir düzlemde tartışılmalıdır. Tahakkümü önleyecek kalıcı mekanizmalar yaratılmadan, göçmenleri içeride de dışarıda da ölümden daha ciddi tehlikeler beklemektedir.
This study evaluates and demonstrates the philosophical arguments produced against the human crisis, which has been experienced by the enormous increasing waves of migration and demand for migration in recent years. While some of the philosophers, such as Carens, Kukathas, Wilcox and Blake, argued that the borders should be opened to all migrants in difficult situations; other thinkers, such as Miller, Wellman, Rawls, Kymlicka and Walzer, argued that the states also had rights and that they could close their borders to migrants or refugees whenever they wanted. Pogge and Wellman justify their task of helping people who are poor, under political pressure and/or under war conditions outside the border. Basically, many liberal equal justice theorists do not defend the theory of unconditional unconditional boundaries on immigration because the fact of immigration is much more complex than how to distribute justice at national level. This study evaluates the arguments of the approaches which can be called the right of the state to open borders to migrants, the border control, and the obstacle to the border-out-range movement; the many possible dangers of the demand for opening borders to both migrants and existing citizens (the birth and nutrition of mafia sectors, security threats, hunger, poverty, unemployment, active participation in public life, etc.) He says he has neglected. On the other hand, the approach to closing borders to migrants, ignoring the proportion of the countries seeking migration in wars and global poverty, denies the right of refugees and migrants to live. Wellman and Pogge, who claim that the boundaries should not be opened, point out the fact that the boundaries should be prevented by providing financial and technical assistance to those outside the boundaries and by military intervention. This study reveals that we are morally liable to those under the control and especially to those who give war on death, but the content and scope of this moral obligation should be determined taking into account the control relations on both sides of the borders. The fact of immigration and the persecution and fundamental human rights violations in which migrants are exposed should be discussed at a different level than the right of refugees or migrants to live in the rights of the ruling states on the one hand. Without the creation of permanent mechanisms to prevent my evasion, migrants are expected to be more serious than death in and outside.
This study evaluates and displays the deficiencies of the philosophical arguments produced for the humanitarian crisis with immense waves of immigration and immigration demands in recent years. Some of the philosophers such as Carens, Kukathas, Wilcox and Blake argued that the borders should be opened to all migrants imperilled; other thinkers such as Miller, Wellman, Rawls, Kymlicka and Walzer argue that states also have rights to close their borders to immigrants and even to refugees. Pogge and Wellman justify our moral duty to help people either poor or under political pressure without admitting them as immigrants but giving aids outside of the borders. In fact, most liberal egalitarian justice theorists cannot defend the thesis of opening borders unconditionally because migration is a much more complicated issue than how justice is distributed at the national level. In this study, first, the arguments of the different approaches such as, open borders, closed corders and prevention of domination as an alternative attitude are assessed. Then, it is emphasized that the demand for opening borders ignores many potential dangers (emerging mafiatic sectors, security threats, hunger, poverty, unemployment, not being able to participate actively in public life, etc.) for both migrants and existing citizens. On the other hand, the approach of closing borders to immigrants neglects the right of refugees and immigrants to life by ignoring the share of affluent countries in wars and global poverty. Defending closed borders, Wellman and Pogge draw attention to the phenomenon of domination, and argue that domination must be prevented by providing material and technical assistance (and also military intervention) to those outside the borders. In this study, it is revealed that we are morally responsible for people under domination and especially those who fight life and death, but the content and scope of this moral obligation should be determined by considering the domination relations on both sides of the border. The phenomenon of immigration and the fundamental human rights violations faced by immigrants should be discussed on a different level than the dilemma of the rights of the sovereign states on the one hand the rights of refugees or immigrants on the other. Without constructing permanent mechanisms to prevent domination, more serious dangers await immigrants, both inside and outside.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
