Görüntüleme
6
Tarımsal uygulamalardan kaynaklanan toprak karbondioksit emisyonları üzerinde çeşitli faktörler etkilidir toprağın organik madde içeriği, toprağın nemi ve sıcaklığı, iklim değişiklikleri ve toprak işleme teknikleri baskındır. Son yıllarda, CO2 tutma ajanı olarak biyokömürün dahil edilmesi umut verici bir yaklaşım haline gelmiştir. Pek çok araştırma biyokömürün topraktaki CO2 emisyonlarını azalttığını göstermektedir ancak uygulama derinliği geniş çapta araştırılmamıştır. 400 °C sıcaklıkta üretilen gül posası biyokömürünün uygulama bölgesinin karbondioksit emisyonu üzerindeki etkilerini belirlemek amacıyla saksı deneyi yapılmıştır. Denemeler, biyokömür katılmayan Z (kontrol) A, B ve C, 0-7, 0-14 ve 0-21 cm toprak derinliklerinde gerçekleştirilmiştir. Deneme ölçümleri 2 ay sürmüştür. Sonuçlar Z, A, B ve C denemeleri için ortalama CO2 emisyonlarının sırasıyla 0,048, 0,052, 0,064 ve 0,076 g m-2h-1 olduğunu ortaya çıkarmıştır. Bu sonuçlara göre C katmanına karıştırılan biyokömürün daha fazla toprak CO2 emisyonuna neden olduğu, diğer uygulamalar arasında ise önemli bir fark olmadığı belirlemiştir (p>0,05). En yüksek bitki biyokütle gelişimi B uygulamasında elde edilmiştir (p<0.05).
Several factors are effective on soil carbon dioxide emissions caused by agricultural practices; soil organic matter contents, soil moisture and temperature, climatic changes, and tillage techniques are predominant. In recent years, as a CO2 sequestration agent, biochar incorporation becomes a promising approach. Many studies show that biochar reduces soil CO2 emissions; however, incorporation depth is not widely studied. A pot experiment was carried out to determine the effects of the incorporation zone of rose pulp biochar produced at 400 C on carbon dioxide emission. Treatments were Z as without biochar incorporation (control), A, B, and C are the incorporation zone of 0-7, 0-14, and 0-21 cm soil layer. The measurements in the experiment last for about 2 months. Results revealed that mean CO2 emissions for Z, A, B, and C treatments were 0.048, 0.052, 0.064, and 0.076 g m-2h-1, respectively. According to these results, it was determined that the biochar admixed in the C layer caused more soil CO2 emissions, and there was no significant difference between the other treatments (p>0.05). The highest plant biomass development was obtained in the B treatment (p<0.05).
Alan : Ziraat, Orman ve Su Ürünleri
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
