Özet:

Amaç: Bu çalışmada, hastanemizde yara enfeksiyonlarına en sık neden olan aerobik bakterilerin dağılımı, antibiyotik duyarlılıklarının belirlenmesi, üç yıllık bir süreçte antibiyotik direnç ve genişletilmiş spektrumlu β-laktamaz oranlarındaki değişiklikler ve nedenlerinin tartışılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: 2010-2012 yılları arasında çeşitli servis ve polikliniklerden gönderilen yara örneklerinden izole edilen bakteriler bu retrospektif değerlendirmeye alındı. Konvansiyonel yöntemler (Gram boyama, katalaz, koagülaz, PYR testi, eskülin hidrolizi,% 6.5 NaCl toleransı, oksidaz testi ile TSI, Simmon Sitrat, Christensen üre, indol ve haraket gibi çeşitli agar reaksiyonları ve VITEK 2 (BioMérieux, Fransa) tanımlama için kullanıldı. Bu bakterilerin antibiyotik duyarlılık testleri Kirby-Bauer disk difüzyon ve VITEK 2 protokolleri ile saptandı. Bulgular: Toplam 4447 yara örneği değerlendirilmiştir. İzole edilen 1093 bakterinin; 417 (%38.1)'si gram pozitif, 676 (%61.9)'si gram negatif bakteriler olarak tespit edilmiştir. Bakterilerin 168 (%15.3)'i poliklinik, 925 (%84.6)'i yatan hastalara ait örneklerden izole edilmiştir. İzole edilen tüm bakteriler içerisinde ilk sırada koagülaz negatif stafilokokların (KNS) yer aldığı, KNS'ları Escherichia coli, Staphylococcus aureus, Pseudomonas aeruginosa, Acinetobacter baumannii ve diğer enterik bakterilerin izlediği tespit edilmiştir. Metisilin direnci S. aureus'da %27.3 ve KNS'lerde %54.6 olarak bulunmuştur. Rifampisin, kotrimaksazol, linkozamid ve aminoglikozidlerin stafilokoklara, karbapenemler ve aminoglikozidlerin enterik bakterilere en etkili antibiyotikler olduğu saptanmıştır. Ayrıca E. coli ve Klebsiella pneumoniae izolatlarında kinolon etkinliği düşük saptanmış olmasına rağmen bu türlerin dışındaki enterik bakterilere kinolonların etkili antimikrobiyaller olduğu belirlenmiştir. Genişletilmiş spektrumlu β laktamaz (GSBL) yapma oranlarının 2010, 2011 ve 2012 yıllarındaki yüzdeleri sırasıyla E. coli izolatlarında %61,62 ve 68; K. pneumoniae izolatlarında %40, 37 ve 40; diğer enterik bakteriler de ise %8, 7 ve 16 olarak belirlenmiştir. Sonuç: İncelenen stafilokok izolatlarında metisilin direnci yüksek bulunurken, rifampisin, kotrimaksazol, linkozamid ve aminoglikozidlerin etkili antimikrobiyaller olduğu saptanmıştır. Enterik bakterilerden E. coli ve K. pneumoniae izolatlarında oldukça yüksek GSBL pozitiflik oranları belirlenmiştir. Bununla birlikte GSBL pozitifliği 3 yıl boyunca neredeyse sabit kalmıştır. Belirli zaman aralıklarında enfeksiyon etkenleri ve bunların antibiyotik duyarlılıklarının belirlenmesi, hem direnç oranlarının azalmasına hem de tedavi maliyetinin düşmesine katkı sağlayacaktır.

Anahtar Kelimeler: