Özet:

Dünya nüfusunun 2050 yılında 9.6 milyar olacağı tahmin edilmektedir. Artan nüfusun gıda ihtiyacının karşılanabilmesi için mevcut tarım arazilerinden alınan verimin arttırılması gerekmektedir. Seralar daha kontrolü bir ortam sağladığı için birim alandan alınan verim tarla koşullarına kıyasla daha fazladır. Bu nedenle seraların kullanımı son yıllarda giderek artmaktadır. Birim alandan alınan verimin artırılması için en önemli kültürel uygulamaların başında sulama gelmektedir. Sera koşullarında uygun bir sulama programlaması için bitki su tüketiminin doğru belirlenmesi önemlidir. ET’nin belirlenmesi için iklime dayalı eşitliklerin kullanımı son yıllarda artmaktadır. Bu çalışmada geçmişten günümüze kadar kıyas bitkiye (Penman, Hargreaves, FAO-24-Radiation, Priestley-Taylor, FAO-Penman Monteith, FAO24-Pan Evaporation), ve esas bitkiye dayalı (Stanghellini, Fynn, Takakura, Simplified Model) geliştirilmiş olan ET eşitliklerinin tahmin performansları incelenmiştir. Çalışma sonucunda sera koşullarında standart bir yöntemin bulunmadığı görülmüştür. Bunun nedeni sera içi ikliminin sera tipini, sera konumun, örtü malzemesine, sera iç hacmine, havalandırma mekanizmasına, ısı perdesi ve gölge tozu kullanımına hatta askıya alma gibi kültürel uygulamalara göre değişmesindendir. Ancak bir bölgede bulunan farklı özellikteki her bir sera için yeni bir eşitlik geliştirilmesi ya da mevcut eşitliklerin kalibre edilmesi mümkün değildir. Bu nedenle kullanılacak ET eşitlikleri bölgede yaygın olarak kullanılan sera tipine göre seçilmesi ve gerekirse bu şartlara göre modifiye edilerek kullanılması önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler: