Özet:

Amaç: Bu çalışmada amacımız, Osteoporotik kalça kırıklı olgularda, Frax® Türkiye modelinin Osteoporotik kırık riskini tahmin edebilirliğini değerlendirmek ve etkileyen faktörleri belirlemekti. Gereç ve Yöntem: 2009-2012 yılları arasında Kastamonu ve Afyonkarahisar İllerinde kemik yoğunluğu taraması yapılan ve onamları alınarak çalışmaya dahil edilen 104 osteoporotik kalça kırıklı hastanın sonuçları değerlendirildi. Grup 1 (n=36): Osteoporotik kalça kırıklı olgulardan, Grup 2 (n=33): Diğer bölge osteoporotik kırıklı olgulardan ve Grup 3 (n=35): Daha önce osteoporotik kırık öyküsü olmayan, benzer yaş grubundaki olgulardan oluşuyordu. Tüm olguların son geçirdikleri kalça kırığı dikkate alınmaksızın, önceki kırıkları ve kaydedilen risk faktörleri kullanılarak Frax® ile kırık riski hesaplandı. Gruplar kırık riski, t-skorları ve demografik verileri bakımdan karşılaştırıldı. Bulgular: Major ortopedik kırık (MOK) öyküsü olan Grup 1 ve Grup 2’deki hastalar ile MOK öyküsü olmayan Grup 3 deki hastaların Frax® ile hesaplanan kırık riskleri bakımından istatistiksel anlamlı fark vardı. (p<0,05). Grupların t-skorları bakımından ise: Grup 1 ile Grup 3 arasında anlamlı fark varken (p<0,05), Grup 2 ile Grup 3 arasında anlamlı fark yoktu (p>0,05). Yaş ortalaması bakımından Grup 1 ile Grup 3 arasında istatistiksel anlamlı fark varken (p<0,05), Grup 2 ile Grup 3 arasında anlamlı fark yoktu (p>0,05). Ayrıca gruplar arasında diğer risk faktörleri açısından istatistiksel fark yoktu (p>0,05). Sonuç: Bu çalışmanın sonuçları; major osteoporotik kırık riski açısından; MOK öyküsü, ileri yaş ve t-skoru düşüklüğünün en önemli risk faktörleri olduğunu göstermektedir. Ayrıca Frax® Türkiye modelinin, Kastamonu ve Afyon İllerinde, Türk toplumunda osteoporotik major kırık ihtimali olan hastaların riskini tahmin edebildiği söylenebilir. Bununla birlikte bu sonuçlar, çalışmanın sınırlı sayıda seçilmiş hasta grubunda yapılmış olması nedeniyle Frax® Türkiye modelinin revize edilmesi gerektiği yönündeki endişeleri gidermekte yeterli olmayabilir. (Türk Osteoporoz Dergisi 2014;20: 21-5)

Anahtar Kelimeler: