Views
56
Downloands
16
İbnü’s-Salâh’a (ö. 643/1245) ait tamamlanamamış bir şerh olan Sıyânetü Sahîhi Müslim, küçük hacmine rağmen Müslim b. el-Haccâc’ın (ö. 261/875) el-Müsnedü’s-sahîh’i üzerine gerçekleştirilmiş çok sayıdaki çalışmanın en önemlilerinden biridir. Sahîh’in tertibi, muhtevası, sıhhat şartları ve rivayet tarihi gibi konularda bilgi içeren eser, kitabın baş tarafından 157 hadisi şerh etmiştir. Taşıdığı öneme rağmen eserin muhtevası hakkında detaylı bir çalışma yapılmamıştır. Ayrıca bilhassa Türkçe literatürde eserin ait olduğu türle ilgili bir belirsizlik gözlenmektedir. Sıyâne’nin tamamlanamamış bir şerh kitabı olduğunu iddia eden makale bu şerhin temel karakteristiklerini tespit etmekte ve diğer şerhler üzerindeki etkisine ışık tutmaktadır. Sıyâne, Sahîh hakkında verdiği kıymetli bilgilerin yanı sıra eserin farklı nüshaları arasında mukayeseler yapması, râvilerin ve diğer kelimelerin doğru okunuşu üzerinde hassasiyetle durması ve önceki âlimlerin görüşlerini eleştirel bir gözle ele almasıyla öne çıkar. Yazıldığı dönemden itibaren ciddi bir alaka gören eser, Sahîh hakkında temel başvuru kaynaklarından biri olmuş, klasik dönemden Muhyiddin en-Nevevî (ö. 676/1277) ve çağdaş dönemden Muhammed el-Vellevî başta olmak üzere Müslim şârihleri tarafından yoğun olarak kullanılmıştır. Şârihler Sıyâne’den başlıca iki şekilde istifade etmişlerdir. İlk olarak onlar, şerhlerine yazdıkları önsözlerde Sahîh hakkında bilgi verirken Sıyâne’ye dayanmışlardır. Sahîh’in rivayeti, tertibi, başlıkları, hadislerinin bilgi değeri ve üzerine yapılan çalışmalar, bu konulardan bazılarıdır. İkinci olarak Sıyâne, hadisler hakkında yaptığı açıklama ve teviller ile başvuru mercii olmuştur. Henüz başlardayken yarım kaldığı için Sıyâne’ye yönelik bu türden atıflar, ilgili şerhlerin ilk ciltlerinde toplanmıştır. Makale, eserin yazıldığı tarihî bağlama ışık tutmak üzere İbnü’s-Salâh’ın rivayet kitaplarıyla irtibatı üzerinde durmuştur. Horasan seyahati sayesinde hadis kitapları ve Sahîh-i Müslim ile ilgili ciddi bir birikim oluşturan İbnü’s-Salâh, Sahîh’i burada Ebü’l-Kasım Mansur b. Abdülmünʻim el-Fürâvî (ö. 608/1212) ve Ebü’l-Hasan Müeyyed b. Muhammed et-Tûsî’den (ö. 617/1220) okumuştur. Seyahat sonrası değişik medreselerde görev yapan İbnü’s-Salâh, Sıyâne’yi Eşrefiyye Dârülhadisi’nde görev yaptığı döneme denk gelen, ömrünün son on yıllık zaman diliminde yazmıştır. Eser büyük ihtimalle İbnü’s-Salâh’ın, talebelerine Sahîh’i okutma faaliyetinin bir ürünü olarak ortaya çıkmıştır. Tamamlansaydı Kadı İyâz (ö. 544/1149) ve Nevevî’nin şerhlerinin seviyesine ulaşabilecek bir eser olacağı, kaleme alınmış kısımdan anlaşılmaktadır. Eser, mevcut haliyle de araştırmacıların dikkatini hak etmektedir.
by Ibn al-Sala’ah 643/1245) is an unfinished sherh of the Sunnah Sahîhi Muslim, despite its small volume of Muslim b. al-Haccâc (e.g. 261/875) is one of the most important of the numerous studies carried out on al-Müsnedü's-Sahîh. The work containing information on subjects such as the Tertibi, the Muhteva, the health conditions and the history of the rivayet, has been celebrated by the head of the book in 157 hadits. Despite its importance, there was no detailed study of the work. There is also an uncertainty in the Turkish literature about the kind of work belongs to. The article that claims that the Sion is an unfinished charity book identifies the basic characteristics of this charity and keeps light on its influence on other charities. The Qur’an reveals that the Qur’an is the Qur’an, and that the Qur’an is the Qur’an, and that the Qur’an is the Qur’an, and that the Qur’an is the Qur’an, and that the Qur’an is the Qur’an, and that the Qur’an is the Qur’an, and that the Qur’an is the Qur’an. From the time it was written, the work was seriously linked, one of the main sources of application about the Sahîh, from the classical time Muhyiddin en-Nevevî. 676/1277) and from the present time, Muhammad al-Vellevi was widely used by Muslim sharians, mainly. They were two of the most famous people in the world. The first of them was to know what they had written, and the first of them was to know what they had written. Thus, the knowledge of the Qur’an, the knowledge of the Qur’an, the knowledge of the Qur’an, the knowledge of the Qur’an, the knowledge of the Qur’an, the knowledge of the Qur’an, the knowledge of the Qur’an, the knowledge of the Qur’an, the knowledge of the Qur’an, and the knowledge of the Qur’an. The second is that he has given the prayer and the prayer and the prayer and the prayer. For the first half of the day, the first half of the day, the first half of the day, the first half of the day, the first half of the day, the first half of the day, the first half of the day, the first half of the day. The article was on the link with the book of Ibn al-Sala’ah to keep the historical link to which the work was written. Through the journey of Horasan, the hadith books and the Sahîh-i-Muslim a serious accumulation of Ibn’s-Salâh, the Sahîh here is Abu’l-Kasım Mansur b. Abdülmün’im al-Fürâvî. [128:12] and Abûl-Hasan Muayed b. Muhammad et-Tûsi (a.s.) 617/1220 has been read. After the journey, Ibn 's-Salâh, who served in various medreses, wrote the Sıyâââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââââ It is likely that the work of Ibn ‘Sala’ appeared as a product of his requests to read the Sahîh. If the woman was good, 544/1149) and a work that will be able to reach the level of the charities of Nevevi, is understood from the pen taken part. The work deserves the attention of the researchers as well.
Journal Type : Uluslararası
Article Detail 
Similar Articles
Journal Information
Listen Paper
Cite
Print This Page
Share
Mendeley
