Özet:

Amaç: Bu araştırma, insülin direnci hastalarının enerji ve besin ögeleri alımlarının insülin ve inflamasyon bulguları üzerine etkisini saptamak amacıyla yapılmıştır. Bireyler ve Yöntem: Araştırma,30-50 yaşları arasında, ilk defa insülin direnci teşhisi konulan, Beden Kütle İndeksi (BKİ) 30-40 kg/m2 arasında olan ve hiperlipidemi dışında başka bir hastalığı bulunmayan 53 kadın hastanın katılımıyla yapılmıştır. Araştırmaya katılan hastaların bir günü hafta sonu olmak üzere 3 günlük besin tüketim kayıtları alınmıştır. Bunun yanında hastaların açlık ve tokluk glukoz, açlık ve tokluk insülin, total kolesterol, trigliserit, HDL-kolesterol, LDL-kolesterol, VLDL-kolesterol değerlerine bakılmış, HOMA-IR hesaplanmıştır. Ayrıca hastaların CRP, TNF-α, IL-1 ve IL-6 düzeylerine bakılmıştır. Bulgular: Hastaların diyetle aldıkları karbonhidrattan gelen enerji oranının (%46.5±10.4) önerilen düzeyin altında, yağ oranının (%39.3±8.9) önerilen düzeyin üzerinde olduğu belirlenmiştir. Diyetle alınan yağ miktarının (66.7±24.2 g) önerilen düzeyin çok az üzerinde olduğu bulunmuştur. Çoklu doymamış yağ asitleri oranı (%8.9±4.4), tiamin (0.6±0.2 mg), niasin (0.9±0.4 mg), folik asit (238.8±84.6 μg), kalsiyum (577.9±263.3 mg), magnezyum (222.1±94.6 mg) ve çinko (8.1±3.6 mg) alımının önerilen düzeyin altında olduğu saptanmıştır. Doymuş yağ asitleri (24.9±10.9 g) ve C vitamini (107.0±75.6 mg) miktarlarının önerilen düzeyin çok az üzerinde olduğu bulunmuştur. Enerjinin doymuş yağ (%15.1±5.9) ve tekli doymamış yağ (%13.4±4.8), asitlerinden sağlanan oranının, A vitamini (1098.9±1041.1 μg) ve fosfor (933.1±410.2 mg) miktarlarının önerilen düzeyin üzerinde olduğu belirlenmiştir. Hastaların tükettikleri karbonhidrat miktarı ile TNF-α arasında pozitif yönlü zayıf bir ilişki olduğu saptanmıştır (p=0.043, r=0.416). Diyetin karbonhidrat yüzdesi ile CRP (p=0.007, r=0.366) ve TNF-α arasında pozitif yönlü zayıf (p=0.033, r=0.437) ilişki olduğu görülmüştür. Yağ yüzdesi ile CRP arasında negatif yönlü zayıf (p=0.018, r=-0.325), TNF-α ile arasında negatif yönlü orta derecede (p=0.000, r=-0.665) bir ilişki olduğu belirlenmiştir. Alınan tiamin (p=0.014, r=0.493), potasyum (p=0.030, r=0.443) ve fosfor (p=0.027, r=0.451) miktarı ile TNF-α arasında pozitif yönlü zayıf bir ilişki olduğu saptanmıştır. Buna ek olarak alınan demir miktarı ile TNF-α arasında da pozitif yönlü orta düzeyde ilişki olduğu belirlenmiştir (p=0.004, r=0.563). Tartışma: İnsülin direnci hastalarının enerji ve besin ögeleri alımlarının insülin direnci ve inflamasyon bulguları üzerine etkisi net bir şekilde saptanamamıştır. Bunun nedeni örnek sayısının azlığı olabilir. Bu konuda daha fazla araştırma yapılmasına gerek vardır.

Anahtar Kelimeler: