Views
179
Downloands
13
Sözlü anlatı geleneği içinde yer alan ve hayal disiplini olarak tanımlanan masallar, insan ruhunun arketipsel gerçeklerini, evrensel ve ulusal değer yargılarıyla ilişki kurarak ortaya koyan kültürel bellek unsurlarıdır. Ait oldukları toplumun sosyal, kültürel, siyasi ve ekonomik yapısını açığa çıkarır; norm ve değerlerin yerleşmesinde, istenilen davranış kalıplarının oluşmasında belirleyici bir rol üstlenir. Yazanı ve söyleyeni belli olan modern çağın masallarında ise yaygın davranış kalıplarını pekiştirmek yerine mevcut sisteme, iktidara ve devlete karşı eleştirel bir yaklaşım ve ideolojik bir tutum söz konusudur. Modern masalların toplumsal, siyasi ve ekonomik sorunları; zengin ile yoksul arasındaki sınıf farklılığından ve ezen ile ezilenler arasındaki çatışmadan kaynaklandığı görüşüne dayandırarak ele almaları, Marksist eleştiri anlayışıyla yazıldığına işaret eder. Sanatı, insan ve toplum gerçeğinin yansıtıcı bir aracı olarak gören Marksist eleştiri, ideolojik tutuma sahip olan yazarın “yanlış bilince” sahip özneleri, Marksist/sosyalist ideolojiyle yeniden inşa etmesini ve devrim bilinci aşılamasını savunur. Bu noktada Cumhuriyet dönemi edebiyatçıları içinde yer alan ve 1940 kuşağının toplumcu-gerçekçi öykücülerinden biri olarak kabul edilen Sabahattin Ali (1907-1948); şiir, roman ve öykülerini Marksist/sosyalist bir anlayışla yazarak ideolojik tutumunu sergiler. Öykülerinde yer verdiği yoksulluk, yabancılaşma, başkaldırı, sosyal adaletsizlik, emek sömürüsü, sistem eleştirisi ve ezen-ezilenler gibi izlekler üzerinden ideolojik tavrını göz önüne serer. Bu çalışmada, Sabahattin Ali’nin 1947 yılında yazdığı ve dönemin iktidarını eleştirdiği gerekçesiyle Bakanlar Kurulu Kararı’yla 1948 yılında toplatılan ve yazarın da soruşturma geçirmesine neden olan Sırça Köşk adlı öykü kitabındaki dört masalı Marksist eleştiri kuramıyla incelenmiştir.
Tales, which are included in the verbal narrative tradition and defined as fantasy discipline, are elements of cultural memory that reveal the archaeological facts of the human spirit by relating to universal and national values judgments. It reveals the social, cultural, political and economic structure of the society to which it belongs; it plays a decisive role in the establishment of norms and values, in the formation of desired patterns of behavior. In the fairy tales of the modern age, which are clearly written and speaking, instead of consolidating the common patterns of behavior, the current system, the power and the state are discussed by a critical approach and an ideological attitude. The social, political and economic problems of modern fairy tales, based on the view that they arise from the class difference between the rich and the poor and the conflict between the wicked and the oppressed, are written in the Marxist criticism. The Marxist criticism, which sees art as a reflective instrument of human and social truth, defends that the author with an ideological attitude rebuild the subjects of the “fake consciousness” with the Marxist/socialist ideology and vaccinates the revolutionary consciousness. At this point, Sabahattin Ali (1907-1948) is one of the socialist-realistic historians of the 1940s and is among the Republican literaries; he shows his ideological attitude by writing his poems, novels and stories with a Marxist/socialist understanding. In his stories, he takes into account his ideological attitude through traces such as poverty, alienation, rebellion, social injustice, labor exploitation, system criticism, and deceased. In this study, it was studied by the theory of Marxist criticism of the four fairy tales in the story book Sırça Köşk, which was collected in 1948 by the Council of Ministers' Decision on the grounds that Sabahattin Ali wrote in 1947 and criticised the power of the period, and which led the author to undergo investigation.
Field : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Journal Type : Uluslararası
Article Detail 
Similar Articles
Journal Information
Listen Paper
Cite
Print This Page
Share
Mendeley
