Özet:

Kadına yönelik aile içi şiddet tüm dünyanın her yerinde kadınların yaşadıkları evrensel ve ortak bir sorundur. Kadınlara eş, sevgili gibi yakınları olan erkekler tarafından fiziksel, cinsel, duygusal ve ekonomik şiddet uygulanmaktadır. Kadına yönelik aile içi şiddet, kadının fiziksel, cinsel ya da psikolojik zarar görmesiyle sonuçlanan veya sonuçlanması olası her türlü davranış şiddet eylemidir. Bu şiddet sınıf, etnik köken, sosyo-ekonomik düzey farklılığı olmadan uygulanmaktadır. Kadın olmak, bu şiddetin başlıca kaynağıdır. Bununla birlikte bazı etmenler uygulanan şiddetin dozajını, boyutunu ve sürekliliğini artırmaktadır. Yoksulluk bu etmenlerinbaşında gelmektedir. 1980’li yıllarla birlikte pek çok ülkede uygulanmaya başlanan yapısal uyum programları yoksulluğun, işsizliğin, gelir dağılımındaki dengesizliğin artmasına neden olmuştur. Özelleştirme, serbestleştirme ve esnekleştirme gibi neo-liberal iktisat politikaları yoksulluğu ciddi bir küresel sorun haline getirmiştir. Artan yoksulluk, pek çok ekonomik, sosyal ve psikolojik olumsuz etkilere neden olmaktadır. Bu süreçte gelir dağılımı eşitsizliği, işsizlik, sosyal dışlanma, aile yaşamında çözülme gibi olumsuz sonuçlarla birlikte aile içinde kadına yönelik şiddet de artmıştır. Şiddet bir kısır döngü olarak yoksulluk riskini de artırmaktadır. Bu belirlemelerden hareketle, çalışmada kadına yönelik aile içi şiddette yoksulluğun etkisi incelenmekte ve ortaya konulmaktadır. Önemli bir kamusal sorun olan aile içi şiddet gören kadınlara yardım edebilmenin ilk koşulu, kadına uygulanan şiddetin nedenlerinin belirlenmesidir. Kadınların şiddet görme nedenlerinin saptanması, kadına yönelik şiddetle mücadelede geliştirilecek politikalara katkı sunma açısından önemlidir. Çalışma, Tokat Kadın Konuk Evinde (sığınma evi) kalan şiddet görmüş kadınlarla yapılan alan araştırması verilerinin analiz sonuçlarına dayanmaktadır.

Anahtar Kelimeler: