Özet:

Eğitim, hem bireysel olarak yüksek bir yaşam düzeyi elde etmemizin başlıca yolu, hem toplum olarak gelişme ve ilerlemenin, gelişmiş ülkeler arasında yer almanın, hem de ülkede demokratik bir siyasal ve toplumsal yaşamı gerçekleştirmenin önemli bir basamağıdır. Temel eğitimden herkesin fırsat eşitliği ölçüsünde yararlandırılması zorunludur. Bir ülkedeki eğitim düzeyinin yüksekliği gelişmişlik kriterleri arasında oldukça önemli bir yer almaktadır. Günümüzde bütçeden eğitime ayrılan kaynakların payının düşük olması, ülke ihtiyaçlarını karşılamaya yetmemesi nedeniyle özel eğitim kurumlarının sayısı her geçen gün artmaktadır. Devletin sosyal niteliği giderek zayıflamakta ve eğitimde fırsat eşitliğine darbeler vurulmaktadır. Kamusal hizmetlerin piyasalaştırılması, sermayenin sınırsız yayılmacılığı ile karakterize olan neo-liberalizm, yükseköğretim sistemlerini küresel bir kuşatma altına almaktadır. Dünya Bankası öncülüğünde, uluslararası sermaye örgütlerinin hazırladığı neo-liberal yüksek öğretim stratejileri, ülkelerin özgün koşullarına paralel olarak dünya çapında uygulamaya geçirilmektedir. Tüm bu bilgiler ışığında, bu çalışmada 1980 sonrası Türkiye’deki yükseköğretim kurumlarında yaşanan eğitimde özelleştirme ve piyasalaştırma konusundaki gelişmeler incelenecektir. Çalışmada ayrıca eğitimde özelleştirmede bugün gelinen noktanın bir fotoğrafının çekilmesi amaçlanmaktadır.

Anahtar Kelimeler: