Özet:

İnsanlar din, inanç, anlayış, tutum ve davranışlarıyla farklılık arz etmektedirler. Aynı din ve inanca sahip olmasalar da iş ve eylem yönünden benzerlik gösteren toplumlar da vardır. Benzerlikler, iyi ve güzel işler olabileceği gibi, kötü ve çirkin hareketler de olabilmektedir. Her ne kadar insan davranışları üzerinde din ve inancın büyük bir rolü olsa da, terbiye edilmeyen beşerî duyguların zaman zaman baskın geldiği de görülmektedir. Böylesi durumlarda farklı inanca sahip olan gayrimüslimlerle Müslümanların bazen aynı eylemi yaptıkları görülmektedir. Fısk, kizb, cürüm, zulüm, israf ve iftira gibi bazı olumsuz fiillere, bunlar arasında yer vermek mümkündür. Bu eylemler, insanların inanç prensipleriyle bağlantılı olsa da, sonuçta bunlar, bir inanç ve itikat prensibi olmayıp, herhangi bir inanç ve anlayışa mensup kişilerin tutum ve davranışlarından ibarettir. Nitekim bu fiiller, sadece gayrimüslimler tarafından değil, tasvip edilmemekle birlikte zaman zaman İslamî kimlik taşıyanlar tarafından da yapılmaktadır. Bu noktadan hareketle bu tür eylemleri, din, inanç ve anlayıştan ziyade, sosyokültürel olgular olarak değerlendirilmek daha doğru olacaktır. Neticede kim yaparsa yapsın, adı geçen sosyokültürel eksenli fiilleri yapanlar, tutum ve davranışlarıyla toplum hayatını ve doğayı tahrip etmektedirler. Kur’ân da, failine bakmaksızın bu tür eylemlerin hepsini kökten reddetmektedir.

Anahtar Kelimeler: