Özet:

Amaç: Gestasyonel diyabetes mellitus (GDM), gebelikte saptanan glukoz intoleransı olarak tanımlanmaktadır. Gebelik yaşına göre iri bebek (LGA), bu annelerden doğan bebeklerde en sık görülen komplikasyondur. Bu çalışmada GDM tanısı alan gebelerde; gebelik öncesi beden kitle indeksi (BKİ) ve gebelikteki glisemik kontrolün neonatal komplikasyonlar ve makrozomik bebek riski üzerindeki etkisi değerlendirilmiştir. Yöntemler: Retrospektif 90 GDM tanısı almış gebe çalışmaya dahil edildi ve gebelik öncesi BKİ’ne göre üç gruba ayrıldı: Grup I BKİ<25.0 kg/m2 (normal, n=30); Grup II BKİ=25-29.9 kg/m2 (fazla kilolu, n=39); Grup III BKİ>30.0 kg/m2 (obez, n=21). GDM tanısı için “Workshop-Conference on Gestational Diabetes” tekrar düzenlenen Carpenter-Couston kriterleri kullanıldı. Bu gebelerden doğan yenidoğanlar doğumağırlığına göre normal ve LGA olarak ayrıldı. Bulgular: Gruplar arasında anne yaşı, hastaneye başvurudaki gebelik yaşı, ortalama HbA1c değeri, doğum şekli ve perinatal mortalite açısından fark saptanmadı. Ancak Grup III’ten doğan bebeklerin diğer gruplar ile karşılaştırıldığında daha fazla LGA oldukları görüldü. Neonatal komplikasyonlar değerlendirildiğinde ise hipoglisemi, sepsis, solunum sıkıntısı, hastaneye yatış açısından fark bulunmazken Grup II’den doğan bebeklerin daha fazla indirekt hiperbilirubinemi nedeni ile yattıkları bulunmuştur. Sonuç: GDM’li hastalarda iyi glisemik kontrolün LGA bebek riskini engellemede yeterli olmadığı izlenmiştir. Kilosu fazla olan kadınlar gebelik öncesinde takibe alınmalı, gebelik süresince iyi glisemik kontrol sağlanarak LGA bebek riski ve neonatal komplikasyonlar en azaindirilmesi sağlanmalıdır.

Anahtar Kelimeler: