Abstract:

Bu makalede insanlar arasında en önemli iletişim vasıtalarından birisi olması yönüyle sözsüz dilin (beden ve işaret dili vb.) Kur’ân-ı Kerim’deki delalet işlevi incelenmektedir. Çünkü sözlü dil, kendimizi ifade ettiğimiz tek araç değildir. Bunun yanında bir de sözsüz dil vardır. Nitekim çoğu zaman başkalarıyla konuşma esnasında söylemek istediğimizi belirli işaret ve hareketlerle ifade ederiz. Söz konusu hareketler ister yüz mimikleri ile ister eller ile olsun veya yürüme ya da oturma poziyonundayken bütün beden ile olsun konuşma diline denk hatta çeşitli iletişim bağlamlarda ondan üstün sağlam bir bilgi sayılır. İnsanlar birbirleriyle iletişim kurarken kendilerini ifade etmek için iki ana yol izlerler. Bu iki yolun birincisi hepimizin bildiği ve konuşma dili dili diye tanımlanan sözlü dil ikicisi ise sözsüz dil şeklinde ifade edebileceğimiz (beden ve işaret dili gibi) sözlü dil dışında kalan bütün iletişim şekilleridir. İletişim halinde mütekellim ve dinleyicenin bedenlerinin hareketsiz bir şekilde sabit durması çok zordur. Tam aksine göz, yüz mimikleri ve bedenin diğer tüm organları iletişimde kullanılabileceği gibi beden de bir bütün olarak iletişimde kullanılır. Çünkü beden ve onun organları, meramı başkalarına ulaştıran ve onları büyük ölçüde etkileyen yardımcı araçları temsil eder

Keywords: