Özet:

Amaç: Kinezyofobi, yaralanmaya yatkınlık inanışı nedeniyle hareket etmekten korkmak olarak tanımlanmaktadır. Fiziksel aktivite sınırlamasına neden olur. Yaşlı nüfusta inme sonrası kötü iyileşmeyi etkileyen birçok faktör vardır. İnme sonrası santral ağrı, patogenezi bilinmeyen bir nöropatik ağrı bozukluğudur. Burada, rehabilitasyon programındaki inme hastalarında kinezyofobinin poststroke santral ağrı ve inme şiddeti ile ilişkisini değerlendirmeyi amaçladık. Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya yaş ortalaması 55,5±13,1 yıl olan yetmiş beş (n=75) inme hastası dâhil edildi. Kontrol grubu (n=78) benzer yaş ve cinsiyette sağlıklı gönüllülerden oluşturuldu. Tüm hastalarda yaş, cinsiyet, inme süresi, tutulan taraf, inme tipi (iskemik, hemorajik, subaraknoid vb.) kaydedildi. İnme şiddeti, Ulusal Sağlık Enstitüsü İnme Skalası ile değerlendirildi. İnme sonrası ağrı, Self-Leeds Nöropatik Semptom ve Bulgu ağrı skalası ile değerlendirildi. Kinezyofobi, Tampa Kinezyofobi Skalası ile değerlendirildi. Bulgular: Hastaların %53,3’ü akut, %20'si subakut ve %20'si kronik dönemde idi. İnme süresi ortalama 13,6±22,2 yıldı. Sağ tarafın tutulma oranı %48 idi ve %58’i iskemik tipti. Ortalama Tampa skoru 44±7,7 idi ve kontrol grubundan istatistiksel olarak daha yüksekti. Ortalama Ulusal Sağlık Enstitüsü İnme Skalası skoru 4,5±3,9 idi; Self-Leeds Nöropatik Semptom ve Bulgu ağrı skalası skoru 7,2±6,7 idi; nöropatik ağrı prevalansı kontrol grubu ile benzerdi ve %21,3 (n=16) idi. Sonuç: Kinezyofobi inme hastalarında daha yüksek bulundu ve ileri yaş, hastalık süresi ve inme şiddeti ile pozitif korele idi. İnme rehabilitasyon programlarında kinezyofobiyi dikkate almalıyız.

Anahtar Kelimeler: