Views
9
Downloands
1
Amaç: Günümüzde, subraknoid kanama (SAK) sonrası ortaya çıkan vazospazm halen etkin olarak tedavi edilememektedir. β-1 reseptör antagonisti olan nebivololün, deneysel ve klinik araştırmalarda vazodilatasyon etkisi kanıtlanmıştır. Bu çalışmada, nebivololün SAK sonrası gelişen deneysel vazospazmın tedavisindeki etkinliği araştırılmıştır. Yöntem: Çalışmada, 32 adet Yeni Zelanda türü tavşan eşit olarak 4 gruba ayrıldı: 1) Kontrol grubu, 2) SAK grubu, 3) SAK + solvent verilen grup ve 4) SAK + nebivolol tedavi grubu. İkinci, 3. ve 4. gruptaki tavşanlarda tek kanamalı SAK modeli uygulandı. Tüm deneklere dijital anjiyografi yapıldı. Üçüncü ve 4. gruptaki tavşanlarda SAK sonrası 48. saatte transfemoral yöntemle Arteria vertebralis içine yerleştirilen kateterle 1 mL solvent (nebivololün içinde çözünmesinde kullanılan solüsyon) veya 1 mL hacim içinde 0.073 mg/kg dozda nebivolol infüzyonu yapıldı. SAH uygulanan 2., 3. ve 4. grup deneklere SAK uygulamasının 49. saatinde ve 1. gruptaki deneklere dijital anjiyografi yapıldı. Bulgular: Baziler arter ortalama çapları grup 1’de 0,64 mm, grup 2’de 0,33 mm, grup 3’te 0,37 mm ve grup 4’te 0,56 mm olarak saptandı. İkinci gruptaki deneklerde SAK sonrası 48. saatte yapılan dijital anjiyografi incelemesinde ağır vazospazm geliştirdiği saptandı. Baziler arter çapları dikkate alındığında, istatistiksel olarak grup 1 ve 4 sonuçları arasında anlamlı fark saptanmadı (p>0,05). Üçüncü grupta solvent verilen deneklerde ağır vazospazm oluşumu saptanmasına ragmen, dördüncü grupta nebivololün SAK’ye bağlı vazospazm gelişimini etkin olarak tedavi ettiği saptandı (p<0.01). Sonuç: Bu çalışmada elde edilen sonuçlar, β-1 reseptör antagonisti olan nebivololün SAK sonrası ortaya çıkan vazospazmın tedavisinde yeni bir seçenek olabilecegini ortaya koymuştur.
Purpose: Today, vasospasm that occurs after subracnoid bleeding (SAK) is still untreated effectively. Nebivololone, an antagonist of the β-1 receptor, has proven vasodilation effect in experimental and clinical studies. In this study, the effectiveness of nebivolol in the treatment of experimental vasospasm that develops after SAK has been studied. Method: In the study, 32 new Zealand species rabbits were equally divided into 4 groups: 1) control group, 2) SAK group, 3) SAK + solvent given group and 4) SAK + nebivolol therapy group. In the 2nd, 3rd and 4th groups, the single-blooded SAK model was applied to the rabbits. All tests were performed with digital angiography. Third and fourth groups of rabbits after SAK 48. The catheter placed in the Arteria vertebralis by transfemoral method per hour was 1 mL solvent (the solution used in the dissolution of nebivololone) or 1 mL nebivolol infusion in a dose of 0.073 mg/kg. The 2nd, 3rd and 4th groups of the SAH applied were digitally angiographed at the 49th hour of the SAK applied and the 1st groups of the SAH applied. Results: Some arteric diameter was 0.64 mm in group 1, 0.33 mm in group 2, 0.37 mm in group 3 and 0.56 mm in group 4. Students in the second group found that he developed heavy vasospasm in a digital angiography examination in 48 hours after SAK. When some consider arterial diameter, there was no statistically significant difference between group 1 and 4 results (p>0,05). Ragmen was found to detect severe vasospasm formation in solvents given in the third group, and the fourth group found that nebivololol effectively treated the development of SAK-related vasospasm (p<0.01). Results: The results obtained in this study showed that nebivololone, the beta-1 receptor antagonist, could be a new option in the treatment of vasospasm that occurs after SAK.
Field : Sağlık Bilimleri
Journal Type : Uluslararası
Article Detail 
Similar Articles
Journal Information
Listen Paper
Cite
Print This Page
Share
Mendeley
