Abstract:

The Turkish nation has experienced many glorious victories over the centuries; it has seen devastating defeats that have caused losses and losses. Specifically, the periods in which the Ottoman State, along with the periods of stop and retreat, entered the process of degradation and the years in which the Republic of Turkey was established were the periods in which decisions were taken without return and the consequences were unlikely to be compensated. During these difficult periods, many writers and poets have also tried to keep the faith of the people standing with their pennies, and they have tried to keep their hopes as alive as possible. One of these writers and poets is Mehmet Âkif Ersoy, who took the Stiklâl Marşı, the declaration of independence of our nation, and gave it to the Turkish people. He, not only in his poems, but in his nuts in some cities after he was elected parliamentary, always wanted to increase the belief of the Turkish people, made the people who began to lose hope look to the future with hope. In many poems of Muhammad (peace and blessings of Allah be upon him) the words of hope, determination and sa’y and the words of chaos, hopelessness and ye’s/me’yûs often pass. He was also a struggling one, and he was a struggling one, and he was a struggling one, and he was a struggling one. This is worth considering even in terms of how much he was influenced by the bullying period in which the Turkish people were in. In this study, the concepts mentioned in consideration of some of the poems of Akif and the drawings called by these concepts were explained; the light that Akif offered to the Turkish people was sought to be directed.

Keywords:

Abstract:

Türk milleti asırlar boyunca birçok görkemli zafer yaşamış; hüsran ve ıztıraplara sebep olan yıkıcı mağlubiyetler görmüştür. Bilhassa Osmanlı Devleti’nin duraklama ve gerileme dönemleriyle birlikte yıkılma sürecine girip Türkiye Cumhuriyeti’nin kurulduğu yıllar geri dönüşü olmayan kararların alındığı ve telafisi mümkün olmayan sonuçların ortaya çıktığı dönemlerdir. Bu zorlu dönemlerde birçok yazar ve şair de kalemleriyle milletin inancını ayakta tutmaya çalışmışlar, onların umutlarını mümkün olduğunca canlı tutmaya çaba sarfetmişlerdir. Bu yazar ve şairlerden biri de milletimizin bağımsızlık bildirisi olan İstiklâl Marşı’nı kaleme alıp Türk milletine armağan eden Mehmet Âkif Ersoy’dur. O, yalnızca şiirlerinde değil milletvekili seçildikten sonra bazı şehirlerde yaptığı nutuklarda da her zaman Türk milletinin inancını artırmak istemiş, ümidi kaybolmaya başlayan milletin geleceğe umutla bakmasını sağlamıştır. Mehmet Âkif’in birçok şiirinde ümit, azim ve sa’y kelimeleri ile bunlara mukabil ele alınabilecek karamsarlık, ümitsizlik ve ye’s/me’yûs kavramları sıklıkla geçmektedir. Âkif kendisi de içinde bulunulan zorlu dönemden muzdarip olmuş; bu ıztıraplı ruh haliyle isyan derecesine varan mısralar dile getirmiştir. Bu mısralar dahi onun Türk milletinin içinde bulunduğu buhranlı dönemden ne kadar etkilendiğini göstermesi bakımından dikkate değerdir. Bu çalışmada Âkif’in bazı şiirleri göz önüne alınarak zikredilen kavramlar ve bu kavramların çağrıştırdığı tasavvurlar izah edilmiş; Âkif’in Türk insanına sunduğu aydınlık yol gösterilmeye çalışılmıştır.