Klasik edebiyatta, “aşk”, “âşık”, “maşuk” kavramları, bilhassa divanlar üzerindenhükmedildiği için, daha ziyade idealize ve stilize oluşlarıyla bilinir. Divan şiirinde“sevgili” sıradan, beşerî vasıflardan, duygu ve düşüncelerden uzak, çoğu kez “put”benzetmesiyle tanımlanan bir varlıktır.Kurgusal eserler olan aşk mesnevilerinde ise biraz da tahkiye tekniğinin gereği olarakdüşünülemeyecek ölçüde realist yaklaşımların varlığı söz konusudur. Çalışmamıza kaynak teşkil eden Yusuf u Züleyha, Leyla vü Mecnun, Hüsrev ü Şirin, Hüma vü Hümayun,Cemşid ü Hurşid gibi aşk mesnevilerinde âşık ve sevgili karakterlerinin çok boyutlu,psikolojik derinliği olan, aşklarında çalkantılar, maceralar yaşayan son derecegerçekçi kahramanlar olduğu görülmektedir.
Alan : Filoloji; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|