Özet:

Amaç: Bu çalışmada, pandemi öncesi dönem ve pandemi sonrası dönemde fizik tedavi ünitesinde tedaviye alınan hastaların yaş, cinsiyet, tanı grubu ve seans sayısı bakımından karşılaştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: 1 Temmuz 2019 ve 1 Ocak 2020 tarihleri [koronavirüs hastalığı- 2019 (coronavirus disease-2019 “COVID-19”)] pandemi öncesi dönem] ile 1 Temmuz 2021 ve 1 Ocak 2022 tarihleri (COVID-19 pandemi sonrası dönem) arasında fizik tedavi ünitesinde tedavi alan hastaların; yaş, cinsiyet, tanıları ve seans sayıları retrospektif olarak incelenmiştir. Bulgular: Çalışmaya fizik tedavi ünitesinde tedavi gören 2.121 hasta dâhil edilmiştir. Pandemi öncesi dönemde 1.628 hasta fizik tedavi görmüş iken, pandemi sonrası dönemde 493 hasta fizik tedavi programına katılmıştı. Pandemi öncesi dönemde fizik tedavi ünitesinde tedavi gören hastaların tanıları en sık sırasıyla intervertebral disk bozuklukları, rotator kuf sendromu ve meniskopatiler iken; pandemi sonrası dönemde intervertebral disk bozuklukları, rotator kuf sendromu ve kırık rehabilitasyonu şeklinde idi. Hastaların aldığı seans sayısı ortalaması pandemi öncesi dönemde 22 (16,75-27) seans iken, pandemi sonrası dönemde 20 (15-25) seans şeklinde olup; pandemi sonrası dönemde seans sayısında istatistiksel olarak anlamlı düşüş saptandı (p<0,001). Sonuç: COVID-19 pandemisi döneminde uygulanan sokağa çıkma kısıtlamalarının ve COVID-19 olgu sayısındaki artışın, hastaların fizik tedavi ünitesine başvuru sayısını azalttığı görüldü. Pandemi dönemi gibi hastanın fizik tedavi hizmetlerine ulaşmasının zor ya da imkânsız olduğu durumlarda bu hizmetlerin sürdürülebilirliği açısından alternatif çözüm önerileri geliştirilmesi gerektiğini düşünmekteyiz.

Anahtar Kelimeler: