Orta Asya’dan beri devam eden gelenekli sanatlarımızın süründürülebilir olmalarında müzeler iyi birer kaynak niteliği taşımaktadırlar. Bazen kaybolduğu düşünülen bir sanatın müzelerde korunmuş olması ile yeniden canlandırılması sağlanmaktadır. Dokuma kültüründe tekniği ve kullanım açısından farklı özelliklere sahip çarpanalar son dönemlerde diğer el dokumalarına kıyasla daha fazla unutulmaya yüz tutmuştur. Oysaki konargöçer yaşayan Türk kültüründe işlevselliği ön planda olan çarpanalar, taşımacılık ve bağlamada sağlamlığıyla geniş bir kullanım alanına sahipken günümüzde neredeyse kullanılmamaktadır. Değişik genişliklere sahip olan üzeri motiflerle bezeli çarpanalar birer kültürel miras niteliği taşımaktadır. Bu çalışma ile bünyesinde birçok kıymetli eser bulunduran Sivas Arkeoloji Müzesi’nde yer alan çarpanaları gün yüzüne çıkarmak ve tekrar dokunmalarını sağlayarak günlük kullanımda veya dekoratif süs eşyası gibi farklı alanlarda kullanılması amaçlanmıştır.
With our traditional art that has continued since Central Asia, the museums are a good resource. Sometimes it is guaranteed to be revived with the presumed disappearance of an art being preserved in the museums. In the textile culture, clothes with different characteristics in terms of technology and use have been faced with more forgotten in recent times than other manual texts. In the Turkish culture of Oysaki conargöçer functionality is in the forefront, but it has a wide range of use with its stability in transportation and connectivity and is almost not used today. With a variety of varieties of motifs, the clothes carry a cultural heritage character. With this work, it is intended to remove and re-touch the scratches in the Sivas Archaeological Museum, which contains many valuable works, in daily use or in different areas such as decorative decorative objects.
Alan : Güzel Sanatlar; Mimarlık, Planlama ve Tasarım
Dergi Türü : Ulusal
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|