Hint ve İran ticaretinin kavşağında bulunması, tarihsel süreç içinde Diyarbakır’ın idari ve iktisadi merkez olmasını beraberinde getirmiştir. Ancak 19. yüzyılın ikinci yarısından itibaren Avrupalı devletlerle yapılan ticaret anlaşmaları ve buharlı gemi ticaretinin ön plana çıkmasıyla birlikte Anadolu’nun iç bölgelerinde bulunan bazı şehirler ticari anlamda gerilemeye başlamıştır. Bu duruma Osmanlı Devleti’nin içinde bulunduğu siyasi, ekonomik ve sosyal gerilemenin de etkisi büyüktür. Bununla birlikte Diyarbakır’ın önemli bir tarım potansiyeline sahip olması Avrupalı devletlerin ilgisini buraya yöneltmiştir. Özellikle İngilizler, Diyarbakır’ı Erzurum konsolosluk bölgesine dâhil ederek buradaki ticari faaliyetlerini artırmışlardır. Bu durumun en güzel göstergelerinden biri konsolosluk raporlarında Diyarbakır Vilayetine önemli bir bölümün ayrılmış olmasıdır. Toplam sayısı 11 olan bu raporlar, 1900-1913 yılları arasındaki verileri ihtiva etmektedir. Raporlarda Diyarbakır’dan yapılan başlıca ihracat ve ithalat kalemleri yer almaktadır. Raporlarda ayrıca vilayetin ticaret potansiyelinin ne kadar olduğu ile ilgili bilgiler bulunmaktadır. Bu çalışma; İngilizlerin Erzurum Konsolosluk Raporları esas alınarak 20. yüzyıl başlarında Diyarbakır’ın ticaret potansiyelini ortaya koymayı amaçlamaktadır. Çalışma vilayet dâhilinde ihracat ve ithalata konu olan ürünlerin tespit edilmesine yardım edecektir.
The intersection of trade between India and Iran has led to the historical process that Diyarbakır has become an administrative and economic center. But since the second half of the 19th century, with the trade agreements with European states and the advance of steam shipping trade, some cities in the inner regions of Anatolia began to decline commercially. The impact of the political, economic and social decline within the Ottoman State is also great. However, Diyarbakır has a significant agricultural potential that has directed the interest of European states here. In particular, the British have increased their commercial activities here by incorporating Diyarbakır into the Erzurum Consulate area. One of the best indicators of this situation is that a significant portion of the Consulate's reports is allocated to the District of Diyarbakır. The total number of 11 reports contains data between 1900 and 1913. The report contains the main exports and imports from Diyarbakır. The reports also contain information about how much the province’s trading potential is. This study, based on the British's Erzurum Consulate Reports, aims to reveal the trading potential of Diyarbakır in the early 20th century. The work will help identify products that are subject to exports and imports within the province.
Alan : Eğitim Bilimleri; Güzel Sanatlar; İlahiyat; Sağlık Bilimleri; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Ulusal
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|