Özet:

Bu çalışma, yavaş kent hareketinin son dönem küreselleşme söylemi ile uyumlu bir kent pazarlama stratejisi olarak görülüp görülemeyeceği sorusunun cevabını aramak üzerine kuruludur. Bu amaçla yavaş kent hareketi, küreselleşme sürecinde kent pazarlama stratejileri ve söz konusu stratejilerin küçük yerleşimler için ağırlıklı olarak turizm üzerinden yürütülmesi bağlamında değerlendirilmektedir. Kentler farklılıklarını bir tanınma nesnesi haline getirerek kendilerini özgün kılan değerlerini piyasalaştırmaktadırlar. Otantiklik/özgünlük kavramı modern seyahatleri motive eden kültürel olarak kabul edilmiş bir ilke konumuna gelmiştir. Kentlerin kendi özgün karakterinin sürdürülebileceği ve aynı zamanda sakinlerinin yaşamaktan zevk alabileceği daha iyi bir çevreye sahip olacağı kentler yaratmak amacı ile 1999 yılında kurulan Yavaş Kentler Birliği’nin üyesi kentler bugün de sahip oldukları özgün kaynakları ile cazibe merkezi haline gelmişlerdir. Yerel kalkınma stratejilerinin çehresi 70 sonrası dönemde değişmiştir. Bu değişiklik çerçevesinde kentler için kolaylık sağlayacak ara çözümlerden biri olarak bir ağa (city network) üye olmak ve bu çerçevede kentin tanınılırlığını artırarak pazarlamak bir yöntem olarak belirginleşmiştir. Yavaş kent ağları bu amaçla oluşturulmamış olmuş olsa bile, bu ağa dâhil olan birçok kent, bu ağı cazibe merkezi olmalarını sağlamanın yöntemlerinden biri ve marka değeri taşıyan bir etiket olarak görmeye ve kullanmaya çalışmaktadır.  Kent yönetimleri de bu ağı kent pazarlama stratejilerinin bir parçası olarak kullanmaktadırlar.

Anahtar Kelimeler: