Özet:

Toplumsal eşitlik ve sürdürülebilir gelişme açısından toplu taşıma sistemlerinin geliştirilmesi ve yönetilmesi kritik öneme sahiptir. Bu çalışma; bir yerleşmede bulunan konut alanları, çalışma alanları ve diğer kentsel hizmet alanlarına erişim imkanları açısından; kentte yaşayan tüm gruplara eşit ulaşım hizmeti sağlama konusunda; ulusal ve uluslararası alandaki konuya bakış açılarını, izlenen politikaları, kullanılan yöntemleri ve alınan sonuçları incelemektedir. Bu makalenin yazımındaki amaç toplu taşıma sistemlerinin yönetimindeki başarı ile sosyal adaletin oluşturulması ve fırsat eşitliğinin sağlanması arasındaki güçlü ilişkiye dikkat çekmektir. Bununla birlikte; toplumu oluşturan bireylerin ulaşımdan adil yararlanmasını gözeten bir ulaşım sistemi oluşturulmasında şehir plancılara, ulaşım plancılara ve yerel/merkezi yönetimlere düşen sorumluluklara dikkat çekmektir. Bu kapsamda ulaşım hakkı ve ulaşım hizmetlerinin adil dağılımı konusundaki mevcut literatür incelenerek; çalışma kapsamında tartışmaya açılmıştır. Mekansal planlama çalışmalarının sürdürülmesinde; plan hiyerarşisi, ölçekler arası ilişki ve mekansal plan türüne bağlı kararlar açısından; planlamanın kamu yararı ve eşitlik ilkesinin sağlanmasında; ulaşım sistemi, çalışma alanları ve kentsel hizmet alanlarının kurgulanması konusunu tartışmaya açıyor olması; bu çalışmanın bilime katkısını oluşturmaktadır. Çalışma 2017.KB.FEN.2016 nolu Dokuz Eylül Üniversitesi Rektörlüğü Bilimsel Araştırma Projeler Birimi (BAP) tarafından desteklenmekte olup; Dokuz Eylül Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü tamamlanmamış yüksek lisans tezinin bir ürünüdür

Anahtar Kelimeler: