Atıf Sayısı
1
Görüntüleme
76
İndirme
7
Osmanlı İmparatorluğu ve Habsburg Monarşisi’nin birbirlerine karşı verdikleri mücadelenin uzun bir askeri ve diplomasi –bunlara bağlı olarak sınır tarihi vardır. XV. ve XVI. yüzyıllarda Osmanlıların genelde Orta Avrupa’ya özelde Ortaçağ Macaristan Krallığı’nın topraklarında yayılması, bir yandan İç Avusturya bölgelerini Osmanlı baskınlarına açık hale getirmişken, diğer yandan her iki siyasal gücün tarihini şekillendiren uzun savaşlara yol açmıştır. 1735 yılında Osmanlı İmparatorluğu ve Rusya, 1737 yılında Avusturya’yı da içine alan bir savaşın içine girmişlerdir. 1720’lerin sonlarından itibaren bir Rus müttefiki olan Monarşi, 1736-1737’de Kırım’daki Rus seferlerini yakından izlemiş ve bir dizi Rus zaferinden ve emellerinden dolayı alarma geçerek Temmuz 1737’de savaşa katılmıştır. Osmanlılar askeri bakımdan Romanovların müttefikinden çok daha hazırlıklı olduğunu kanıtlamış, Monarşiyi en başta Banja Luka (1737) ve Grocka (1739) muharebeleri olmak üzere ağır yenilgilere uğratmıştır. Özellikle bu son muharebeden (Grocka) sonra Osmanlar Habsburgları barış masasına oturtmuş ve Belgrad Antlaşması’nı (18 Eylül 1739) imzalatmıştır. Antlaşmaya göre Osmanlı-Habsburg doğal sınırı Tuna, Sava ve Una nehirleri olmuştur. Monarşi, Belgrad ile Šabac (Böğürdelen) da içinde olmak üzere Bosna’nın kuzeyinde yer alan Sırp vilayetinin ve Kara Eflak’ın (Küçük Eflak) fiili hâkimiyetini Osmanlılara devretmiş; ancak Banat’ın Temeşvar bölgesini elinde tutabilmiştir. Özetle, Habsburg Monarşisi Pasarofça Antlaşması (21 Temmuz 1718) ile kazandığı toprakları Osmanlılara geri vermek zorunda kalmıştır. Belgrad Antlaşması’nda sınır ve mülkiyet hakları detaylı bir şekilde belirtilmediği için 2 Mart 1741 tarihinde Osmanlar ve Habsburglar arasında bir sınır anlaşması yapılmıştır. Bu anlaşmanın coğrafya üzerinde uygulamasını ise özel hudûd tahdîd komisyonları yapmıştır. Bu çalışma Osmanlı İmparatorluğu ile Habsburg Monarşisi arasında 1699-1791 arasında yapılan antlaşmalardaki Una Nehir Bölgesi’nin sınırlarını gösteren maddelerin bulunduğu defter bağlamında, Una Nehri bölgesindeki Osmanlı-Habsburg hududu (1741) tüm ayrıntıları ile ortaya konulmaya çalışılmıştır. Araştırmada Osmanlı arşiv belgeleri ve alan yazını ile ilgili eserlerin yanı sıra Hırvatça, Almanca, İngilizce yayımlanmış eserlere başvurulmuş; nitel araştırma yöntemlerinden içerik analizi kullanılmıştır.
The Ottoman Empire and the Habsburg Monarchy fight against each other have a long military and diplomatic history - depending on them. The XV. and XVI. In the centuries, the spread of the Ottoman generally to Central Europe, especially on the territory of the Middle Ages Hungarian Kingdom, on the one hand opened the regions of Inner Austria to the Ottoman invasion, while on the other hand led to long wars that shaped the history of both political powers. In 1735 the Ottoman Empire and Russia entered into a war that included Austria in 1737. Since the end of the 1720s, the Monarchy, a Russian ally, closely followed the Russian flights to Crimea in 1736-1737 and was alerted for a series of Russian victories and emissions and joined the war in July 1737. The Ottomans demonstrated that they were far more prepared in military terms than the Romanov's ally, and the Monarchy was first under heavy defeats, including the battles of Banja Luka (1737) and Grocka (1739). Especially after this last battle (Grocka), the Ottomans set the Habsburgs on the table of peace and signed the Belgrade Treaty (18 September 1739) . According to the treaty, the Ottoman-Habsburg natural border was the Tuna, Sava and Una rivers. His monarchy transferred the actual dominance of the Serbian province in the north of Bosnia, including Belgrade and Šabac (Böğürdelen), and the Black Eflak (Little Eflak) to the Ottomans; but he could retain the Temeşvar region of Banat in his hands. In short, the Habsburg monarchy was forced to return the territory it gained with the Pasarofça Treaty (21 July 1718) to the Ottoman. Since the Belgrade Treaty does not specify the border and property rights in detail, a border agreement was signed between the Ottomans and the Habsburgs on 2 March 1741. The implementation of this agreement on the geography has been made by the Special HUDD Task Commission. This study, in the context of the book containing materials indicating the boundaries of the Una River Region in the treaties between the Ottoman Empire and the Habsburg Monarchy between 1699 and 1791, was attempted to reveal with all the details of the Ottoman-Habsburg mould (1741) in the Una River region. In the study, works related to the Ottoman archive documents and field writing, as well as works published in Croatian, German, English; content analysis from qualitative research methods has been used.
The struggles continued by the Ottoman Empire and Habsburg Monarchy against each other have a long border story in parallel to military and diplomacy. In 15th and 16th centuries, the expansion of the Ottomans into the Middle Europe in general and into the lands of the Kingdom of Medieval Hungary in private on one hand made the inner areas of Austria open to the Ottoman raids, on the other hand lead to the running battles that shaped the history of both political powers. The Ottoman Empire and Russia went to war in 1735 by involving Austria in in 1737. Since the end of the 1720s, the Monarchy being a Russian ally watched the Russian campaigns in Crimea closely and entered the war in July 1737 by getting alarmed due to a series of Russian victories and her desires. The Ottomans militarily proved that Romanovlar were much more prepared (on the alert) than the ally; they overwhelmed the Monarchy particularly in the battles of Banja Luka (1737) and Grocka (1739). Especially after the last battle (Grocka), the Ottomans brought the Habsburgs to the peace table and had the Treaty of Belgrade signed (18 Semptember 1739). According to the agreement, the natural border of Ottoman-Habsburg became Tuna, Sava and Una rivers. Monarchy relinquished the actual dominance of Serbian County (province) located in the north of Bosnia and Black Wallachia (Small Wallachia) including Belgrade as well as Šabac (Böğürdelen) to the Ottomans; yet kept hold of Banat's region of Temeşvar. In conclusion, Habsburg Monarchy was forced into giving the Ottomans the lands in she took the possession with the Treaty of Passarowitz (21 July 1718). Since the border and property rights were not specified (stated) in detail in the Treaty of Belgrade, a border agreement was made between the Ottomans and Habsburgs on 2nd March 1741. As for the carrying of the agreement in the geography, the private committees of border constraint put it into practice. In this study, as a part of the land registry in which the articles indicating the boundaries of Una River Zone are available in the agreements made between the Ottoman Empire and Habsburg Monarchy between the years of 1699-1791, the Ottoman-Habsburg border (1741) in Una River Zone has been scrutinized carefully. In the research, as well as the Ottoman archival documents and the works concerning the body of literature, various works published in Croatian, German and English have been referred; the content analysis as one of the qualitative research methods has been used.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
