Özet:

Tarihi ve bulunduğu coğrafi konumu gereği göç alan, göç veren ve transit ülke özelliği taşıyan Türkiye’de, 20. yüzyıl başından bu yana pek çok farklı göç olgusu ile karşılaşılmış ve dönemin ve şartların özelliklerini yansıtan göç siyasetleri uygulanmıştır. Osmanlı İmparatorluğu son dönemi ve Türkiye Cumhuriyeti ulus-devlet kurulum süreci göçleri, Türkiye’den Kuzey-Batı Avrupa’ya emek göçü ve devamında farklı göç çeşitleri ve 1990’lardan beri ivmeyle artan göç çeşitleri olarak üç ana başlıkta toplanabilecek olan göç süreçleri Türk göç siyasetinin belirleyici dönemlerini oluşturmuşlardır. Diğer taraftan, Türkiye’nin taraf olduğu uluslararası anlaşmalar, Avrupa Birliği (AB) uyum süreci ve Adalet ve Kalkınma Partisi (AKP) dış politikası günümüz göç politikalarını şekillendiren unsurlardır. Bu makalede, göç olgusu, göç politikaları çerçevesinde değerlendirilecek ve AKP dış politikasının Türkiye’deki göç ve mülteci rejiminin yapısına olan etkileri incelenecektir. Türkiye’de göç ve göç siyasetlerinin tarihi analizini takiben, özellikle 2000’li yıllardan itibaren Türkiye’nin göç siyaseti, göç ve mülteci rejimi, düzensiz göçe karşı aldığı önlemler, vize politikaları ve kurumsallaşma gibi konular üzerinde durulacaktır.

Anahtar Kelimeler: