Özet:

Bu çalışmanın amacı, yenidoğana uygulanan ağrılı işlemlerin ebeveyn - bebek bağlanmasına etkisini belirlemektir. Örneklemi, Kasım 2015 - Mart 2016 tarihleri arasında bir üniversite hastanesinde bebeği yatan 354 ebeveyn (177 anne, 177 baba) oluşturdu. Ebeveynlere araştırmanın amacı açıklandı, sözel onam alındı. Daha sonra ebeveynlerden Ebeveyn Ağrı Değerlendirme Formu’nu, annelerden Maternal Bağlanma Ölçeği’ni (MBÖ), babalardan ise Baba – Bebek Bağlanma Ölçeği’ni (B-BBÖ) doldurmaları istendi. Bebeklerin %70,6’sının hastanede yatış süresi 0-1 hafta arasındadır. Bebeklere uygulanan ağrılı işlemler ebeveynler tarafından damar yolu açma (%100), kan alma (%68,4), enjeksiyon uygulaması (%62,1) olarak sıralanmıştır. Ebeveynlerin %74’ü bebeğin ağlamasını ağrıya verilen bir tepki olarak değerlendirmiştir. Ebeveynlerin %72,3’ü sakinleştirici sesler çıkarmanın, %61,6’sı emzirmenin bebeğin ağrı hissini azaltmada etkili olacağını düşünmektedir. Annelerin MBÖ’nden aldıkları toplam puan ortalamalarının 83,5±8,7; babaların B-BBÖ toplam puan ortalamasının 55,6±10,2 olduğu bulunmuştur. Çalışmada bebeğin hastanede yatış süresi arttıkça annelerin bağlanma puanının arttığı belirlenmiştir (p<0,05). Baba eğitim düzeyi ve bebeğin cinsiyeti ile B-BBÖ puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak önemli fark olduğu saptanmıştır. Yenidoğanda etkin ağrı yönetimi için, aile ile birlikte çalışılmalı; aile ekibin bir parçası olarak kabul edilmelidir. Bu yaklaşım, anne ve babaların ebeveynlik rollerinin pekiştirilmesine, yenidoğanın gereksinim duyduğu emosyonel desteğin aileler tarafından verilmesine ve bağlanma sürecinin erken dönemde kurulup güçlendirilmesine katkı sağlayacaktır.

Anahtar Kelimeler: