Abstract:

Amaç: Hiperosmolarite yüksek mortalite ile ilişkilidir, fakat kestirim değeri ile ilgili çok az şey bilinmektedir. Primer perkütan koroner girişim uygulanan ST-yükselmeli miyokart infarktüsü STYMI hastalarında hiperosmolarite ve uzun dönem sonuçlar arasındaki ilişki bilinmemektedir. Yöntem: Ardışık olarak alınan, primer perkütan girişim planlanan STYMI tanılı 2.503 hasta retrospektif olarak değerlendirildi. Hiperosmolarite için kestirim değeri ROC eğrisi ile elde edildi. Osmolarite eşiği kestirim değerinin üzerindeyse “yüksek grup”, altındaysa “düşük grup” olarak sınıflandırıldı. Bulgular: : Düşük grupta 1.669 hasta ort. yaş 55.3±11.6 , yüksek grupta 834 hasta vardı ort.yaş 59.1± 12.1 . Serum osmolarite seviyeleri yüksek grupta 295,9 ± 6,01 mosm/l, düşük grupta 281,6 ± 6,8 mosm p Yüksek grupta hastane içi ve uzun dönem mortalite anlamlı olarak daha yüksekti 62, 2.4% vs 1.5%, P < 0.001,sırasıyla . Ortalama takip süresi 23 1-54 aydı. Uzun dönem takipte çok değişkenli analiz; büyük olumsuz kardiyak olayları, yüksek hiperosmolarite grubunda bağımsız olarak öngördü olasılık oranı 1.72, 95% güven aralığı 1.07 to 2.77, p 0.02 . Sonuç: Uzun dönem takipte, primer perkütan koroner girişim uygulanan ST-yükselmeli miyokart infarktüslü STYMI hastalarda hiperosmolarite; sodyum, kan şekeri ve kan üre azotu BUN ’ dan bağımsız olarak, büyük olumsuz kardiyak olayları bağımsız olarak öngördürdü.

Keywords: