Osmanlıların kendi coğrafyalarına yaptıkları seyahatler ve kaleme aldıkları seyahatnamelerde kendi coğrafyalarına dair değerlendirmeleri, son yıllarda tarihçilerin yoğun ilgisini çekmektedir.1 Bu seyahatnameler, daha ziya-‐‑ de İmparatorluğun farklı etnisitelerinin birbirlerini nasıl gördükleri sorusu üzerinden değerlendirilmekte olup bu eserler üzerine yapılan çalışmalarda post-‐‑kolonyal soruların etkisi büyüktür. Edward Said’in oryantalizm tezinden esinlenen bu çalışmalar, Osmanlı Devleti’ni, on dokuzuncu yüzyılın sömürgeci imparatorluklarıyla karşılaştıran literatürün önemli bir parçasını oluşturmak-‐‑tadır. 2 Geçtiğimiz Şubat ayında, İsmail Kara ve Yusuf Çağlar tarafından yayına hazırlanan Ahmet Selahaddin Bey’in Surre alayı hatıraları, bu konuda literatür-‐‑ deki tartışmalara yeni boyutlar getirebilecek dikkate değer bir katkı sunmaktadır.
The trips that the Ottomans make to their own geographics and the assessments of their own geographics in the trips that they get in paper have attracted historic interest in recent years.1 These trips are evaluated on the basis of the question of how the different ethnicities of the Empire see each other, and the impact of post-colonial questions in the studies on these works is great. These works, inspired by Edward Said’s theory of orientalism, are to form an important part of literature comparing the Ottoman State to the colonial empires of the nineteenth century. 2 The memories of Mr. Ahmet Selahaddin’s Surre, prepared for publication by Ismail Kara and Yusuf Çağlar last February, offer a significant contribution that can bring new dimensions to the literary discussions on this issue.
Alan : İlahiyat
Dergi Türü : Ulusal
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|