Öğretmenlerin öğrencilerine yönelik tercih ettikleri hitap biçimleri sınıf yönetiminde dikkate alınan bir unsur olarak kabul edilmektedir. Bu araştırmanın amacı, ilköğretim okullarında öğretmenlerin öğrencilere nasıl hitap ettiklerini ortaya çıkarmak ve bu hitapları tercih etme gerekçelerini anlamaktır. Temel nitel araştırma deseniyle gerçekleştirilen araştırmanın verileri 58 ilkokul ve ortaokul öğretmeniyle yapılan birebir görüşmelerle toplanmıştır. Elde edilen verilerin analizinde içerik analizi tekniği tercih edilmiştir. Öğretmenlerin öğrencilerine hitap ederken anne, baba, abla ve ağabey şefkatiyle, biraz da öğrencinin ismini bilmemenin verdiği refleksle oğlum, kızım ve evladım gibi ebeveynlik hitaplarını sık sık tercih ettikleri ortaya çıkmıştır. Ayrıca öğretmenlerin özellikle isimlerini bilmeleri halinde öğrencilere daha çok isimleri, nadiren de soy isimleri ile hitap ettikleri belirlenmiştir. Son olarak da bu hitapların dışında yakışıklı, güzelim, tatlım, aslanım, bebeğim ve çiçeğim gibi iltifat hitaplarının tercih edildiği görülmüştür. Bu bulgular ve literatür doğrultusunda en doğru yaklaşımın öğretmenlerin, öğrencilere isimleriyle hitap etmeleri olduğunu söylemek mümkündür. Öncelik olarak isim kullanımını daha doğru bulmakla birlikte, Türk kültürünün özelliklerinden kaynaklanan oğlum/kızım, yavrum ve evladım gibi ebeveynlik hitapları nispeten kabul edilebilmektedir. Ancak iltifat hitaplarını kullanmanın hem öğretmen hem öğrenciler için sakıncalı ve riskli olduğu düşünülmektedir.
The forms of address preferred by the teachers towards their students are accepted as an element taken into consideration in classroom management. The purpose of this research, to reveal how teachers address students in primary schools and to understand the reasons for preferring these addresses. With the basic qualitative research pattern, the data of the research carried out with 58 primary and secondary school teachers were collected through interviews. Content analysis technique was preferred in the analysis of the obtained data. While addressing the students of the teachers with the compassion of mother, father, older sister and brother, a little too it has been revealed that they often prefer parenting addresses such as my son, daughter and son, due to the reflex of not knowing the student's name. In addition, it has been determined that teachers often address students by their first names and rarely by surnames, especially if they know their names. Finally, it was seen that complimenting addresses such as handsome, beautiful, sweetheart, lion, baby and flower were preferred apart from these addresses. In line with these findings and the literature accurate it is possible to say that the approach is for teachers to address students by their names. Although I find the use of the name more correct as a priority, parenting addresses such as my son/daughter, my baby and my child, which stem from the characteristics of Turkish culture, are relatively acceptable. However, using compliments is thought to be inconvenient and risky for both teachers and students.
Dergi Türü : Ulusal
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
