Abstract:

ABSTRACT Aim: This research has been done in order to determine of adapting to pregnancy and coping styles with stress of pregnant diagnosed of hyperemesis gravidarum. Methods: The descriptive study was conducted with 160 pregnant women diagnosed as hyperemesis gravidarum and hospitalized in a women's health education and research hospital. Ethics Committee approval and the necessary permits are obtained for this research. Information Form, Prenatal Self Evaluation Questionnaire (PSEQ) and Ways of Coping with Stress Inventory (WCSI) are used to collect of data. Number, percentage, mean, standard deviation, minimum and maximum values and  pearson correlation  were used to evaluate of data. Results: The PSEQ point average was 173.3±35.8. The WCSI sub-dimension point average for "self-confident approach" was 14.5±4.5, "optimistic approach" was 10.1±3.1, "resorting to social support" was 7.4±2.2, "helpless approach" was 11.6±4.8, and "submissive approach" was 8.1±3.6. Conclusion: A significant negative relationship was found between total prenatal self-evaluation and the "self-confident approach" and "optimistic approach", two effective methods for coping with stress. A significant positive relationship was found between total prenatal self evaluation and "helpless approach" and "submissive approach", two ineffective methods for coping with stress. While the use of “self-confident” and “optimistic” approaches result in better adaption to pregnancy, the use of ineffective methods decreases adaptation to pregnancy. Keywords: Hyperemesis Gravidarum  Adapting to PregnancyCoping with Stress Nursing ÖZ  Hiperemezis Gravidarum Tanısı Alan Gebelerin Gebeliğe Uyum ve Stresle Başa Çıkma Tarzlarının Belirlenmesi  Amaç: Bu araştırma, Hiperemezis Gravidarum tanısı alan gebelerin gebeliğe uyum ve stresle başa çıkma tarzlarının belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Tanımlayıcı olarak yapılan çalışma Hiperemezis Gravidarum tanısı alan ve bir kadın sağlığı eğitim ve araştırma hastanesinde yatan 160 gebe kadın ile gerçekleştirilmiştir. Araştırma için Etik Kurul onayı ve gerekli izinler alınmıştır. Verilerin toplanmasında, Tanıtıcı Bilgi Formu, Prenatal Kendini Değerlendirme Ölçeği (PKDÖ) ve Stresle Başa Çıkma Tarzları Ölçeği (SBTÖ) kullanılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde sayı, yüzde, ortalama, standart sapma, minumum ve maksimum değerler ve pearson korelasyon testi kullanılmıştır. Bulgular: Bu araştırmada PKDÖ puan ortalaması 173,3±35,8, SBTÖ alt boyutları puan ortalamaları “kendine güvenli yaklaşım” 14,5±4,5, “iyimser yaklaşım” 10,1±3,1, “sosyal desteğe başvurma” 7,4±2,2, “çaresiz yaklaşım” 11,6±4,8 ve “boyun eğici yaklaşım” 8,1±3,6 olarak saptanmıştır. Sonuç: Toplam PKDÖ puan ortalamaları ile stresle başa çıkmada etkili yöntemlerden olan “kendine güvenli” ve “iyimser yaklaşım” arasında negatif doğrultuda anlamlı bir ilişki saptanırken, etkisiz yöntemler olan “çaresiz” ve “boyun eğici yaklaşım” arasında pozitif doğrultuda anlamlı bir ilişki saptanmıştır. Etkili yöntemlerden “kendine güvenli” ve “iyimser yaklaşım” kullanımı arttıkça gebeliğe uyum artmakta, etkisiz yöntemlerin kullanımı arttıkça gebeliğe uyum azalmaktadır.    Anahtar Kelimeler: Hiperemezis Gravidarum Gebeliğe Uyum Stresle Başa Çıkma, Hemşirelik

Keywords: