Özet:

Yirminci Yüzyıl ressamlarının çağdaş yorumlarına kadar, seramik, Batı dünyasında geleneksel kap olma özelliğinden ötürü zanaat sayılarak minör sanatlar arasında yer almıştır. İlk defa Picasso seramiğin özünde yer alan iç boşluk kavramını, işlevselliğinden sıyırarak modern bir dile kavuşturur. Eserlerinde, çağdaşı sanatçıların yorumlarından farklı olarak form ve resim birbirini oluşturur, dönüştürür. Bir kap olmaktan daha fazlasını ifade eden bu zanaat, metafor oluşturduğu için bir sanat türüdür. Picasso kap formlarındaki metaforları görünür kılarak Klasik Seramik Sanatının oluşum mantığını kullanmıştır. Geleneği yeni bir dille yorumlar. Picasso’nun gelenek ile kurduğu bu bağ, dönemi ve kültürü içerisinde, bu dönem ve kültüre verdiği bir yanıttır. 3500 esere imza atarak, toprak, doğa, Doğu, primitif, geleneksel ve zanaat kavramlarını yüceltmiştir.

Anahtar Kelimeler: