Özet:

Sunulan çalışma, süt inekçiliği işletmelerinde subklinik mastitis oluşumuna etki eden bazı risk faktörlerini araştırmak için yürütüldü. Yüzdoksanbeş Holştayn, Esmer ve Simental ırkı sütçü ineklerin 774 meme lobuna Kaliforniya Mastitis Test (CMT) uygulandı ve en az bir meme lobu CMT pozitif reaksiyon veren 100 ineğin 125 meme lobundan mikrobiyolojik yoklamalar ve antibiyotik duyarlılık testleri için süt örnekleri alındı. CMT pozitif inek oranı %51.28 olarak belirlenirken, bu hayvanların %63’ünün sütünde üreme gözlendi. Meme loblarının (n:774) %16,14’ünde CMT pozitif reaksiyon gözlenirken bunların %60,80’inde üreme gözlendi. Mikrobiyolojik yoklamalarda E.coli %28.9, Candida spp. %24.21, S.uberis ve Koagulaz Negatif Stafilokoklar %19.53, S.aureus %3.9, Proteus spp. %2.34 ve Bacillus spp. %1.56 oranlarında gözlendi. CMT pozitif olan hayvanların yerleşim yerlerine göre laktasyon sayısı/dönemi ve yaş ortalamaları arasında istatistiki fark belirlenemedi. İneklerin yerleşim yerinin, yaşlarının, laktasyon sayılarının/dönemlerinin, ırk özelliklerinin ve numunelerin alındığı meme lobu lokalizasyonunun CMT skorlarına ve mikrobiyolojik sonuçlara etkilerinin olmadığı gözlendi. Çalışmada üreyen bakterilerin amoksisilin+klavulonik asit ve oksitetrasiklin gibi antibiyotiklere duyarlı oldukları, gentamisin, seftiofur, enrofloksasin ve sefkuinom’a dirençli oldukları tespit edildi. Sonuç olarak ineklerin yaşı, ırkı, laktasyon sayısı ve laktasyon dönemi gibi faktörlerin subklinik mastitis oluşumunda, yetersiz hijyen, uygun olmayan sağım sistemi ve mastitis kontrol programları kadar etkili olmadıkları düşünülmektir. Ayrıca bilinçsizce kullanılan antibiyotik tedavilerinin bazı antibiyotiklerin bakterilere karşı dirençli hale gelmesinde önemli bir risk faktörü olduğu ileri sürülebilir.

Anahtar Kelimeler: