Abstract:

Bürokrasi, büyüklüğüne bakılmaksızın bütün örgütlerin kullandığı bir aygıttır. Max Weber bürokrasiyi “ideal tip” şeklinde tanımlayarak bürokrasi yazınında merkezi bir konuma yerleşmiştir. Kamu bürokrasisinin ilgili üç tarafı vardır: Bürokratik yapıyı aygıt olarak kullanarak kamuyu yöneten ve hizmet veren siyasetçiler, kamu bürokrasisinden hizmet alan tüm vatandaşlar ve kamu bürokrasisinin çarklarını oluşturan yöneticileri ile birlikte tüm memurlar. Bürokrasi ortadan kaldırılması mümkün olmayan bir yapı olmasına rağmen işleyişinden sosyalistler, liberaller, siyasetçiler, vatandaşlar ve hatta memurların kendileri dahi şikâyetçidir. Şikâyetlerin bir kısmı teorik düzeyde bürokrasinin ontolojisine yönelik iken bir kısmı da pratik olarak işleyiş şekline yöneliktir. Özellikle siyasetçiler iktidar bir taraftan kamu bürokrasisinin iyi işlemesini isterken, diğer taraftan bürokrasinin hiyerarşik yapısına müdahaleleri ile bu işleyişi bozmaktadır. Bu bir ironidir: ‘Siyasetin bürokrasi ironisi’. Bu çalışma kapsamında, kamu bürokrasisi içinde hiyerarşik basamaklarda Weberyen anlamda liyakate göre bir yükselme olması halinde, işleyişin önemli oranda iyileşeceği açıklanmaya çalışılmaktadır

Keywords: