Özet:

Yabancı ülke mahkemeleri tarafından verilen kararların Türkiye’de kesin hüküm etkisinin kabulü için, bu kararların kural olarak mahkemeye başvurularak tanıma ya da tenfizinin talep edilmesi ve mahkeme tarafından bu talebin kabul edilmesi gerekmektedir. Milletlerarası Özel Hukuk ve Usul Hukuku Hakkında Kanun’un 53’üncü maddesinde bu yönde talepler için hazırlanan dilekçeye eklenecek belgelerle ilgili düzenleme yapılmıştır. Kanun’un 1(2)’inci maddesinde, Türkiye Cumhuriyeti’nin taraf olduğu milletlerarası sözleşme hükümleri saklı tutulmuştur. Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 224’üncü maddesinde ise yabancı resmî belgelerin yetkili makamlar tarafından onaylanması zorunluluğuna ilişkin düzenleme yapılmıştır. Kanun’un aynı maddesinde yabancı resmî belgelerin tasdiki ile ilgili Türkiye’nin taraf olduğu milletlerarası sözleşme hükümlerinin saklı olduğu belirtilmiştir. Milletlerarası Özel Hukuk ve Usul Hukuku Hakkında Kanun’un 53’üncü maddesinde aranan onay zorunluluğu ile ilgili hüküm, Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 224’üncü maddesinde aranan onay zorunluluğuna ilişkin hükümle karıştırılmaktadır. Bu durumun nedenlerinden biri yabancı ülke makamı ifadesinden ne anlaşılması gerektiğinin açık olmamasıdır. Diğeri ise her iki düzenlemede yer alan hükümler arasında uyumsuzluk bulunmasıdır. Çalışmada konuyla ilgili değerlendirmeler yapılarak, çözüm önerileri getirilmesi amaçlanmaktadır.

Anahtar Kelimeler: