Atıf Sayısı
1
Görüntüleme
205
İndirme
23
Türkçenin en eski yazılı tanıklarından beri, üçüncü tekil şahıs iyelik ekinin üzerine bir çekim veya türetme eki getirildiğinde bu iki ek arasında “pronominal n” adı verilen bir /n/ sesi ortaya çıkmaktadır. Türkçede benzer bir /n/ sesi, kişi ve işaret zamirlerinin çekimli şekillerinde de görülür. Yakın zamandaki araştırmalar, pronominal /n/ sesinin bazı örneklerde yalın hâlde de görüldüğünü ortaya koymuştur. Bu çalışmanın amacı, bu bulgulara dayanarak üçüncü tekil şahıs iyelik ekinin ve pronominal /n/ sesinin kökünü araştırmaktır. Öncelikle, Türkçe iyelik eklerinin kökeni sorgulanmış ve bu eklerin Proto-Türkçede ilgi durumu eki görevinde olan *+(X)n ekini almış kişi zamirlerinin ekleşmesiyle oluştuğu ortaya konmuştur. Ardından, ikinci tekil şahıs iyelik ekinin tarihsel gelişiminde Yenisey dillerindeki iyelik ön eklerinin olası etkisi üzerinde durulmuştur. Pronominal /n/ sesinin üçüncü tekil şahıs iyelik ekine eklenmiş arkaik ilgi eki *+(X)n olduğu sonucuna varılmıştır. Aynı ek, Eski Türkçede isimler üzerinde araç durum ekine, iyelik ekleri üzerinde ise belirtme durumu ekine dönüşmüştür. Eski Türkçe +(n)Xŋ ilgi ekinin yardımcı ünsüzü de aynı ekin kalıntısıdır.
Since the oldest written witnesses of the Turkish, when a drawing or drawing attachment is brought on the third single person goodness attachment, a /n/ voice called "pronominal n" or "zamir n'si" appears between these two attachments. Recent research has revealed that the /n/ voice is seen in some examples. Based on these findings, the root of the third single person goodness added and pronominal /n/ voice has been investigated. As a result, it has been found that this voice is an archaeological interest attachment added to the third single person goodness supplement, which is of emir origin.
Since the earliest written records of Turkic, when the 3sg possessive suffix is attached with an inflectional or derivational suffix, the so-called pronominal /n/ appears between these two suffixes. In Turkic, a similar /n/ sound is also observed in inflected forms of personal and demonstrative pronouns. The recent studies have shown that in few instances the pronominal /n/ also appears in the nominative case. The purpose of this study is to investigate the origins of the 3sg possessive suffix and the pronominal /n/ based on these findings. First of all, the origins of Turkic possessive suffixes has been questioned and it is revealed that these suffixes are formed through the suffixation of the personal pronouns attached with *+(X)n, which had the function of a genitive in Proto-Turkic. Then, the possible influence of the possessive prefixes in the Yeniseian languages on the historical development of the 2sg possessive suffix is emphasized. It is concluded that the pronominal /n/ is the archaic genitive suffix *+(X)n attached to the 3sg possessive suffix. The same suffix evolved to the instrumental suffix on nouns and to the accusative suffix on possessive suffixes in Old Turkic. The unstable consonant of the Old Turkic genitive suffix +(n)Xŋ is a relic of the same suffix as well.
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Atıf Yapanlar
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
