Özet:

Amaç İnvazyon anomalisi olan ve olmayan plasenta previa vakalarında risk faktörlerinin belirlenmesi, yönetim şekillerinin, maternal ve yeni doğan sonuçlarının karşılaştırılmasıdır. Gereç ve Yöntemler: 2014-2019 yılları arasında hastanemizde doğum yapan 34199 hastanın dosyası retrospektif olarak tarandı. İnvazyon anomalisi olan ve olmayan tüm plasenta previa vakalarının bilgilerine ulaşıldı. Bulgular: 34199 hastanın 15’inde invazyon anomalisi olan (%0,04 ) ve 85’inde invazyon anomalisi olmayan (%0,24) toplamda 100 tane plasenta previa vakası (%0,29) saptanmıştır. Her iki grup arasında; anne yaş ortalaması, geçirilmiş küretaj, abortus öyküsü, IVF gebeliği, GDM, IUGR ve HT ile ilişkili hastalık açısından bir fark yoktu. Gravida ve parite sayısı ile geçirilmiş sezaryen doğum öyküsü invazyonu olan grupta anlamlı oranda fazlaydı (sırasıyla p=0,005, p=0,01 ve p<0,0001). Vakaların yönetiminde; uterin arter ligasyonu, kompresyon sütürü ve bakri balon uygulanması açısından iki grup arasında fark yoktu ancak histerektomi ve hipogastrik arter ligasyonu invazyonu olan grupta anlamlı oranda fazlaydı (sırası ile p<0,0001, p<0,0001). Postoperatif hastanede kalış süresi, hemogram ve hematokrit düzeylerindeki düşüş miktarı, kan transfüzyonu gereksinimi invazyonu olan grupta anlamlı oranda fazlaydı (sırasıyla p=0,001, p=0,007, p=0,007, p<0,0001). Her iki grup arasında yeni doğanların doğum haftası, kilosu, cinsiyeti, 5. dakika apgar skoru ortalaması ve yoğun bakım gereksinimi açısından anlamlı bir fark yokken 1. dakika apgar skoru ortalaması invazyonu olan grupta anlamlı oranda daha düşüktü (p=0,021). Sonuç: Gravida ve paritenin yüksek, geçirilmiş sezaryen sayısının fazla olması plasenta invazyon anomalisi riskini belirgin olarak arttırmaktadır. Plasenta invazyon anomalilerine bağlı maternal ve perinatal morbididenin azaltılması için sezaryan sayılarındaki artış önlenmeli ve bu vakaların doğumu deneyimli bir ekibin olduğu multidisipliner bir merkezde gerçekleştirilmelidir.

Anahtar Kelimeler: