Özet:

Amaç: Çalışmamızın amacı tarama ABR testinden geçemeyen hastalarda yenidoğan işitme kaybı açısından risk oluşturabilecek faktörleri araştırarak tarama ABR sonuçlarıyla ilişkisini ortaya koymaktır. Gereç ve Yöntemler: Odyoloji birimimizde transient evoked otoakustik emisyon testinden geçemediği ve/veya risk faktörü bulunduğu için tarama ABR yapılan 156 hasta dâhil edildi. Hastaların tıbbi anamnez kayıtları taranarak tarama ABR testinden geçemeyen 66 hastanın doğum haftaları, doğum ağırlıkları, yoğun bakım tedavisi, yenidoğan sarılığı, fototerapi gerektiren sarılık, baş boyun anomalisi, ebeveyn akrabalığı ve ailede konjenital işitme kaybı bulunma oranları kaydedildi. Veriler kontrol grubu olarak çalışmaya dâhil edilen, tarama ABR testinden geçen 90 hastanın aynı verileri ile karşılaştırıldı. Bulgular: Tarama ABR testini geçemeyen grubun doğum zamanı kontrol grubuna göre anlamlı derecede erken (sırasıyla, 38.1 ±2.6 ve 39.25 ±1.4 hafta) (p=0.002), ortalama doğum ağırlıkları anlamlı derecede düşük bulundu (sırasıyla 3031.7 ±648 ve 3434.82 ±211 gr.) (p<0.001). Ayrıca yoğun bakım tedavisi alma oranları da istatistiksel anlamlı derecede yüksek bulundu (p=0.005, X2=7.807). Tarama ABR testinden geçemeyen hastalarda yenidoğan sarılığı görülme oranı ve fototerapi gerektiren sarılık görülme oranı yüksek olsa da bu fark istatistiksel anlamlı değildi (p=0.49, p=0.65). Sonuç: Düşük doğum ağırlığı, erken doğum ve postnatal yoğun bakım tedavisi alma, tarama ABR sonuçları ile en çok ilişkili risk faktörleri olup, yenidoğan işitme kaybı için yüksek risk oluşturduğu söylenebilir. Bu risk faktörlerine sahip hastalarda yenidoğan işitme kaybının erken tanı ve tedavisi açısından dikkatli olunmalıdır.

Anahtar Kelimeler: