Abstract:

Amaç: Çarpıntı, göğüs ağrısı ve senkop gibi disritmik semptomlarla başvuran hastalarda elektrokardiyografi tanıda yeterli olmayabilir. Bu durumda 24 saatlik ritim holter monitorizasyonu uygulanır. Bu çalışmanın amacı sekiz yıllık dönemde pediatrik popülasyonda disritmik semptomlarla başvuran hastalarda görülen ritim bozukluklarının tür ve sıklığını saptamaktır. Yöntem: Çalışmada Ocak 2008- Aralık 2015 tarihleri arasında çocuk kardiyoloji ünitesine çarpıntı, göğüs ağrısı ve senkop şikayetleri ile başvuran, 4-17 yaş arası, 302 pediatrik hastanın 24 saatlik ritim holter monitorizasyon sonuçları değerlendirildi.  Bulgular: Hastaların 237’sinde (%78.5) çarpıntı, 48’inde (%15.9) senkop ve 17’sinde (%5.6) ise göğüs ağrısı mevcuttu. Hastaların 111’inde (%36.7) aritmi olduğu belirlendi. Çarpıntı ile başvuranlarda aritmi sıklığı %37.1, senkop ile başvuranlarda %39.6 ve göğüs ağrısı ile başvuranlarda ise %23.5 idi. Bu üç gruptan çarpıntı ve senkop ile başvuranlarda aritmi sıklığı göğüs ağrısı ile başvuranlara göre daha fazlaydı. Hastaların yaşına göresık iki ritim bozukluğu incelendiğinde 10 yaş altında supraventriküler ekstrasistol sıklığı %37 iken, 10 yaş ve üstünde bu oran %63 idi. 10 yaş altında sadece 8 hastada (%14.3 ) ventriküler ekstrasistol veya supraventriküler ekstrasistol ile birlikteliği saptanırken 10 yaş ve üstünde 48 hastada (%87.5) vardı. Bu fark istatistiksel olarak anlamlı idi (p=0.025).  Sonuç: Çarpıntı ve senkop şikayeti ile başvuran hastaların yaklaşık üçte birinde aritmi ve bunların da %5.2’sinde ciddi aritmi saptandı. Göğüs ağrısı ile başvuran çocuklarda ailevi risk faktörleri varlığında holter EKG incelemesi yapılması gerektiği, çarpıntı ve senkop ile başvuran özellikle 10 yaş üzeri çocuklarda ise risk faktörü aranmaksızın holter monitorizasyonu yapılması gerektiği kanısına varılmıştır.  

Keywords: