Abstract:

Makalede Nahçıvan ağızlarında kullanılan akrabalık kelimeleri araştırılmıştır. Araştırma gösteriyor ki, Nahçıvan ağızları bu tür kelimeler açısından zengindir ve Azerbaycan yazı dilinde bulunmayan bazı akrabalıkla ilgili kelimeler (güvəy, dadaş, guba, dədə) bu ağızların söz varlığında muhafaza edilerek günümüze ulaşmıştır. Bu kelimeler çok eski olmakla birlikte Türk dillerinin tarihinin, eskiden günümüze geçirdiği evriminin ve birbirleri ile ilişkisinin öğrenilmesinde de çok önemlidir. Araştırma bu kelimelerin Türkiye Türkçesinde ve ağızlarında, diğer birçok Türk dillerinde de ortak kullanıldığını gösteriyor. Bazı kelimeler tamamıyla aynı anlamda ve şekilde kullanılırken bazıları da aynı fonetik şekilde farklı anlamlar taşımaktadır. Bu kelimeler Türk dillerinin çok eskilere dayanan ortak tarihinin bir göstergesidir. Makalede araştırılan, Nahçıvan ağızlarına dair akrabalık kelimeleri bir kez daha göstermektedir ki her ne kadar dillerimiz tarihin sonraki evrelerinde Farsça, Arapça, Rusça ve diğer Avrupa dillerinin etkisine maruz kalsa da ağızlarımız eski Türkçeyi kendi söz varlığında muhafaza etmiş ve günümüze kadar taşımıştır. Bu kelimelerin incelenmesinin sonucunda Türk halklarında akrabalık ilişkilerinin çok güçlü olduğu gerçeğini de ortaya koymaktadır. Bu kelimelerin neredeyse aynı denilebilecek fonetik şekillerde eski yazıtlarda ve destanlarda mevcut olması dillerimizin çok eskiden beri sabitleşmiş söz varlığının olduğunu da göstermektedir.

Keywords: