Özet:

Amaç Gebelikte, diyabet taramasında altın standart 50 gr glukoz tarama testidir. Risk faktörü olmayan gebelerde, bu testin ilk antenatal muayenede yapılmasının etkinliğini araştırdık Yöntem Gestasyonel diabet için risk faktörü olmayan 345 gebe çalışmaya alındı. Olgular trimestr’lerine göre üç gruba ayrıldı ve prospektif olarak değerlendirildi. Olguların tümüne ilk antenatal muayenelerinde 50 gr glukoz tarama testi yapıldı. Test gece açlığını takiben uygulandı. Elli gram oral glukoz alımından sonra 1. saat kan glukoz seviyeleri ölçüldü ve ? 140 mg/dL olanlara, 3 saatlik 100 gr oral glukoz tolerans testi yapıldı. Carpenter ve Coustan kriterlerine göre değerlendirilerek, Gestasyonel Diabetes Mellitus’u olanlar saptandı. Her üç grupta gestasyonel diabet tanı oranları karşılaştırıldı. Kan glukoz düzeyleri, serumda hexokinaz metoduyla ölçüldü. İstatistiksel analizde Student’s t ve c2 testleri kullanıldı, p<0.05 istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi. Bulgular Çalışmaya alınan olguların 126 (%36.5)’sı birinci trimestr (1. grup), 137 (%39.7)’si ikinci trimestr (2. grup), 82 (%23.8)’si üçüncü trimestr (3. grup) gebe idiler. Gruplar arasında maternal yaş, gravida, parite, abortus sayısı açısından fark bulunmadı (p>0.05). Elli gram glukoz tarama testi; 1., 2. ve 3. gruplarda sırasıyla, ortalama 11.0 (8-12), 22.1 (13-28), 32.4 (29-40) gebelik haftalarında yapıldı. Tarama testi toplam 125 (%36.2) gebede yüksek bulundu. Bu olgulara yapılan 3 saatlik 100 gr oral glukoz tolerans testi sonucunda, 19 (%5.5)’unda gestasyonel diabetes mellitus saptandı. Gestasyonel diabet tanı oranları 2. ve 3. grupta anlamlı olarak yüksek bulundu (p<0.05). Birinci grupta bu oran düşük olarak bulundu (p<0.05). Sonuç Elli gram glukoz tarama testi, diyabet yönünden risk faktörü olmayan 2. ve 3. trimestr gebelerin ilk antenatal muayenelerinde güvenle kullanılabilir. İkinci trimestr’de yaklaşık 22. haftada yapılan testin güvenilirliği 24-28. haftalardaki kadar yüksektir

Anahtar Kelimeler: