Abstract:

Türk Ticaret Kanunu md 105/2, kanundan doğan temsil yetkisinin bir yansıması olarak acentelere müvekkillerini davada temsil yetkisi vermiştir. Buna göre, acente, müvekkil adına yapmış olduğu veya aracılık ettiği sözleşmelerden kaynaklanan uyuşmazlıklarla ilgili olarak akit karşı tarafa dava açabilir. Aynı şekilde, söz konusu sözleşmelere taraf olan kişiler de sözleşmenin karşı tarafı olan müvekkile izafeten acentesine dava açabilir. Türk hukukunda Avukatlık Kanunu md 35 uyarınca davada müvekkili temsil işi avukatlara tanınmakla birlikte, acentelere verilen müvekkillerini davada temsil yetkisi ile bu kurala bir istisna getirilmiş olmaktadır. Ayrıca kanun koyucu, acentenin yabancı tacirler ad ve hesabına üçüncü kişilerle akdettiği ya da aracılık ettiği sözleşmelerden doğan uyuşmazlıklarda acentenin müvekkilini temsil etmesine ilişkin bu hükme aykırı şartların geçersiz olduğunu hükme bağlamıştır. Söz konusu düzenlemenin yabancı unsur ihtiva etmesinden ötürü milletlerarası özel hukukta yansımaları olacaktır. Bu düzenlemenin hukukî niteliğinin maddî milletlerarası özel hukuk kuralı, doğrudan uygulanan kural ve milletlerarası yetki kuralı bağlamında değerlendirilmesi, çalışmamızın özünü teşkil etmektedir. 

Keywords: