Görüntüleme
4
Makalede başlangıçtan II. Meşrutiyet’e Türk basınının Türkçe konusundaki tavrı, eleştirileri, önerileri, bunların hangi mecralarda, nasıl dile getirildiği incelenmiştir. Bu süreçte basın halka ulaşabilmeyi, anlaşılırlığı hedeflemiş, dil konusundaki makalelere, tartışmalara, mektuplara sütunlarını açarak çalışmalar için yol açıcı olmuştur. Dil konusunda yapılan tartışmalar Türkçenin o yıllardaki problemlerini, bu problemlerin zamanla değiştiğini göstermektedir. Süreli yayın sütunlarındaki mektuplar ediplerle okuyucunun aynı mesele etrafında, aynı sütunda buluşmasını sağlamıştır. Bu birliktelik dil-imla konusunun okuyucular tarafından ilgiyle takip edildiğini göstermektedir. Lisana dair kaleme alınan yazılarda hâlihazırdaki dilin ismi konusunun gündeme geldiği anlaşılmaktadır. Sadelik bahsi, özellikle resmî yazışmalarda çokça kullanılan Arapça-Farsça kelimeler, tamlamalar, yazı dili-konuşma dili arasındaki uyuşmazlık merkezli işlenmiştir. Süreli yayınlardaki yazılar Türk aydınının sadeleşme arzusu ile alışkanlıkları arasında çelişki yaşadığını göstermektedir. İmla problemlerinin çözümü için alfabenin ıslahına yönelik teklifler sunulmuştur. Türk aydını, hâlihazırdaki dilin ıslahı konusunda hemfikirdir, süreli yayın sütunlarında buna dair öneriler de vardır. Bunları dilin kurallarını düzenleyecek bir cemiyet kurulması, Türkçenin öğrenimini, doğru kullanımını sağlayacak kitapların hazırlanması gerektiği başlıkları altında toplamak mümkündür.
This article presents the attitudes of the Turkish press toward the Turkish language from its establishment to the Second Constitutional Monarchy Period, its criticisms of the language, and its recommendations. The press aimed to reach the public and pioneered the inclusion of articles, debates, and letters about language. Debates showed the language problems and that these problems changed over time. The letters on the columns of periodicals allowed columnists and readers to gather around the same issues. This shows that the issue of language spelling was widespread among readers. Articles written about language also focused on the naming of the language. Conciseness was discussed in Arabic-Farsi words and noun phrases, which were frequently used, especially in official correspondence, and the discrepancies between written and spoken language. Writings in the periodicals showed the dilemma between the desire to achieve simplification and habits among Turkish intellectuals. Proposals were made in consensus for the rehabilitation of the alphabet and the language in general to resolve spelling problems. These proposals can be divided into establishing a society to regulate the rules of the language and books to facilitate the teaching and correct usage of Turkish.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
